De Dar en de gemeente; een ervaringsverhaal

Ingezonden brief door Theo Coenders

Als inwoner van de gemeente Beuningen heb ook ik te maken met het omgekeerd afval inzamelen. Dat omgekeerd inzamelen is me sowieso een doorn in het oog, maar het laatste anderhalf jaar krijg ik een sik van dat inzamelen. 

Mijn benedenburen zijn nog niet zo lang geleden vertrokken en hebben keurig hun vier containers achtergelaten voor mijn nieuwe buurvrouw. Éen container voor papier, één voor GFT-afval, één voor restafval (als ik het goed heb) en één voor plastic afval. (Al die containers overal in het dorp zijn eigenlijk vervuiling op zich, maar à la.) Die containers wordt allemaal regelmatig aan de straat bij de dichtstbijzijnde tegel met een vuilnisemmertje erop aangeboden. 

Als boven wonende moet ik mijn plastic afval verderop bij Jan Linders aanbieden, mijn papier kan ik 1e woensdag van de maand gebundeld aan de straat zetten en het restafval hoort verderop in de straat in een grote ondergrondse container te worden aangeboden. Meer sjouwen dus t.o.v. van het vroeger voor mijn deur plaatsen van een gratis zak afval. Plastic afval komt regelmatig terug, maar ik heb in die jaren pas een keer of vijf restafval hoeven weg te brengen. Da’s duurzaam en een goede zet richting milieubewust afval aanbieden. De crux en mijn ergernis zit hem in het GFT-afval. Dat moet ik in een bak aan de straat zetten op gezette tijden. Als die door de DAR geleegd is, kan ik hem weer binnenhalen en naast mijn restafvalbak op mijn balkon plaatsen. So far so good. 

Helaas is een tijdje terug mijn GFT-bak gestolen en heb ik bij de DAR een nieuwe besteld. Ik kreeg prompt een kleinere 25 literbak. Op zich geen probleem. Integendeel. Het was een handzamer formaat. Maar helaas liet de ophaalploeg van de DAR mijn bak ongeleegd staan. Balen. Mijn burgerlijke ongehoorzaamheid reikte niet verder dan het dan maar legen van mijn bak onder de beukenhaag bij mijn berging, terwijl ik me weliswaar erger aan de troep die men bij de ondergrondse restafvalcontainer vaak als grof vuil achterlaat. Voor het overige doen de burgers braaf aan het opgelegde omgekeerd inzamelen. Maar goed, mijn balen over het GFT-afval. Mijn nieuwe bak was dus niet geleegd en de inhoud was onder de haag terecht gekomen. De keer daarop werd de bak weer niet geleegd, maar mijn neef had dat overslaan vanuit zijn kamer gezien en bood mij aan mijn bak in zijn container te legen. Opgelost zou je zeggen. Niet dus. De keer erop werd mijn bak weer niet geleegd en was ik het zat. 

De DAR gebeld. Tja, die 25 literbakken waren lastig te legen, maar er werd met de gemeente gezocht naar een oplossing. De eerder gestolen bak bleek te zijn terecht gekomen in de vrachtwagen van de DAR zelf. Ik moest even afwachten. Ik wacht nu na ruim een jaar nog even af. In die tussentijd heb ik mijn bak een paar keer bij mijn neef kunnen legen, maar dat vond ik geen oplossing. Ook de DAR-chauffeur die me heftig gebaarde mijn bak om te kieperen in de niet volle container van de buren leidde me daarmee niet naar een bevredigende oplossing. 

Telefoontjes naar de gemeente en de DAR werden heel vriendelijk beantwoord, maar een oplossing kwam er niet. De beukenhaag kreeg het druk. Ook de Dar met het verstrekken van nieuwe bakken. Mij werd nog heel vriendelijk uitgelegd dat die bakken bij het legen vaak in de vrachtwagen terechtkwamen, maar ik begon een dikke sik te krijgen van die hele toestand. Uiteindelijk besloot ik dan maar een (boze) mail naar de gemeente te sturen omdat de betreffende ambtenaar langdurig ziek bleek te zijn. Ik kreeg keurig bericht dat de zaak in handen was gegeven van de wijkcoördinator. Die dus maar gebeld en daar leek de hele affaire weer van voren af aan te beginnen. En ik maar wachten. 

De zaak heeft me veel telefoontjes en een heleboel ergernis gekost en er is nog niets opgelost. Misschien dat het zoeken van de publiciteit enig soelaas biedt.