De Maas&Waler dat ben ik: Bart Hermsen

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam: Bart Hermsen
Leeftijd: 76 jaar
Woonplaats: Beuningen

'Of ik een echte Beuningenaar ben? Wat dacht je? Ik ben hier geboren, in de straat die vroeger de Hutgraaf heette. Nu is dat de Burgemeester Van Suchtelenstraat. Mijn familie zit hier al drie generaties', vertelt Bart Hermsen opgetogen. 'Ik ben de helft van een tweeling. Mijn broer is slechts acht maanden oud geworden, ik ken hem alleen van een paar kleine fotootjes. Het huis waar we vroeger woonden lag nogal afgelegen en was eigendom van een hertogin of zoiets, ik weet het niet precies. In mijn jeugd liepen we iedere dag naar school. Nee, fietsen was er niet bij. Het was een mooie tijd, ondanks dat onze ouders tamelijk arm waren. We gingen wel eens zwemmen in de Wetering, en als we daarna naar huis liepen staken we onze onderbroek op een stokje om te drogen.'

Aan het huis waar Bart nu woont moest nog veel gebeuren toen hij het kocht. 'Mijn dochter woont hier nu naast, en in het begin woonden we ieder in onze eigen stacaravan. We hadden wel een camping kunnen beginnen, zeiden we wel eens tegen elkaar. Helaas is mijn vrouw drie jaar geleden overleden. Ze kwam oorspronkelijk van een boerderij en hield van het buitenleven. Bij wijze van spreken kende ze ieder vogeltje dat rondom het huis vloog.'

Duijghuijzen
Veertig jaar reed Bart op de vrachtwagen bij Duijghuijzen. 'Van alles vervoerde ik. Vroeger veelal vee, maar later meestal bouwmaterialen. En vijf jaar lang reed ik postduiven. Eigenlijk was ik helemaal geen chauffeur, en ik heb in het bedrijf allerlei taken gehad. Soms kom ik er nog wel eens. De directie ken ik nog wel, maar de collega’s van vroeger werken daar niet meer.'

Saamhorigheid
'In de tijd dat ik jong was, was Beuningen nog niet veel', vertelt Bart. 'Een stuk of tien straten en een groot gedeelte met helemaal niets. Maar er was wel veel saamhorigheid onder de mensen, eigenlijk wel meer dan nu, denk ik.' Jaren geleden bracht hij maaltijden rond, voor Tafeltje Dek Je. Daarna werden het diepvriesmaaltijden. 'Wat ik nooit vergeet is die keer dat ik bij iemand kwam die al uren op de vloer had gelegen en niet meer overeind kon komen. Als ik daar toen niet aan de deur was geweest…'
Met lede ogen ziet Bart dat het sociaal gebeuren niet meer is zoals vroeger. 'Och, hier in de straat is het nog wel goed hoor, hier in het buitengebied. We hebben ook eenmaal per jaar een gezellige barbecue met elkaar. Maar ik vind het wel jammer dat er bijna geen buurtverenigingen meer zijn. Helaas gaat het verenigingsleven in z'n algemeenheid achteruit: er is haast geen aanwas meer vanuit de jeugd.'

Tuinieren
Bart speelt graag een partijtje biljart, hoewel dat nu vanwege de coronacrisis tijdelijk niet kan, kijkt af en toe wat tv en leest eens een boek. Rondom zijn huis doet hij graag aan tuinieren en geniet hij van de fruitbomen in zijn boomgaard. 'Hoogstamappels heb ik: Elstar, Goudreinet, sterappel, en ook een appel waarvan ik het ras niet ken. Ook heb ik verschillende soorten peren: Doyenne du Comice, Conference en nog een paar. De meeste appels en peren geef ik gewoon weg aan wie ze maar wil hebben. Soms weck ik ook nog wel wat bonen in. En van mijn kippen geef ik de eieren ook aan wie ze lust. Ik verkoop niets.'

Schipper
In het zomerseizoen zit Bart vaak op het water. Hij bedient het pontje dat van Beuningen naar Slijk-Ewijk pendelt, en komt dan onder andere veel toeristen tegen en soms bekenden uit het dorp en de omgeving. 'De verschillende contacten zijn erg aangenaam. Niet alleen met de passagiers, maar ook met de andere schippers en de kaartverkopers. We zijn een fijne club samen. Als je op het water bent is er veel te zien. Er is altijd wel iets te beleven. Ieder moment is het uitzicht en het licht wel weer anders.'

Politiek
De Beuningenaar meent dat de verdeling van de politieke partijen in Maas en Waal niet helemaal goed is. 'Sommige partijen zijn te groot en andere te klein. Dan is er geen goed evenwicht.'
Bart hoopt niet dat Maas en Waal ooit één grote gemeente wordt, 'dan verlies je het contact met de ambtenaren', besluit hij.

Door Ton van Hulst