Petra Balestri.
Petra Balestri. Foto: Maik Jansen

De Maas & Waler dat ben ik: Petra Balestri

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.


Naam:                Petra Balestri
Leeftijd:                55 jaar
Woonplaats:        Afferden

'Ik ben trots op de grote stap die mijn vader op erg jonge leeftijd maakte. Hij werkte als gastarbeider bij de fietsenfabriek van Gazelle, en sprak geen Nederlands toen hij hier aankwam. Hij leerde mijn Nederlandse moeder kennen en ik werd geboren in Ellecom, bij Dieren. Toen ik een jaar of zeven was, vertrok ik met mijn ouders naar Italië, waar ik in Toscane mijn jeugd doorbracht, aan de zee. Na zeventien jaar woonde en werkte ik in Florence en Pistoia. Ik deed er de pabo en de Academie Lichamelijke Opvoeding. Tegelijkertijd hield ik mij bezig met klassiek ballet.'

Klassiek ballet

Petra geniet duidelijk wanneer ze vertelt dat ze ballet beschouwt als een wereld waarin ze kan vluchten als dat nodig is. 'Ja, het is eigenlijk net zoiets als taal of muziek. In de prachtige bewegingen en choreografieën bij ballet ervaar ik dat het geen einde heeft. Je kunt er je stemming bij aanpassen. Ik ben een gevoelsmens met veel empathie. In ballet zit veel beweging, en dat zorgt voor verrassing. Ze wijst naar haar tuin, naar een paar plantjes. 'Je weet niet hoe het zal groeien, dat is altijd een verrassing en het blijft dus boeien. Dat is een belangrijke betekenis van het leven voor mij. En het kan van alles zijn, ook bijvoorbeeld nieuwe cursisten in mijn Italiaanse lesgroepjes.'

Italiaanse les

Petra spreekt uiteraard vloeiend Italiaans, en geeft vanuit die hoedanigheid door het hele land les in de Italiaanse taal. Maar ook de cultuur van Italië neemt een belangrijke plaats in tijdens de lessen. 'Ik merk dat er vaak een soort stereotype beeld bestaat over dat land; dat beeld wil ik graag nuanceren. De cursisten moeten bij mij geen nummer zijn, maar ik beschouw hen als mensen die hoe dan ook willen communiceren met Italianen. Jaren geleden werkte ik op het Taleninstituut Regina Coeli in Vught. Ik ben nog steeds dankbaar voor wat ik daar heb geleerd. Toch geef ik er de voorkeur aan op mijn eigen manier te werken, ondersteund door mijn creativiteit.'

Haken

Die creativiteit uit zich in haar eveneens op een andere wijze: ze houdt van haken. Met een fijne haaknaald maakt ze onder andere netjes voor vetbollen die ze in de tuin hangt, voor de vogeltjes. 'Ik had gelezen dat de plastic netjes die normaal worden gebruikt, niet zo goed zijn voor die diertjes, en ik merk dat mijn zelf gehaakte netjes uitstekend voldoen. Kijk hier, dit tapijt. Heb ik ook zelf gehaakt, maar dan wel met een heel dikke naald.' Trots lachend wijst ze het kleed aan dat zichtbaar is door het glazen blad van de tafel, waaraan ze ook haar lessen Italiaans geeft. 'En ja, misschien wil ik wel weer eens iets doen met ballet, les nemen of zelfs les geven.'

Betere voorzieningen

Petra keerde terug naar Nederland onder andere nadat ze op het internet had ontdekt dat er hier betere voorzieningen voor haar gehandicapte dochter voorhanden waren. 'In Italië had het ziekenhuis een prachtige grote marmeren trap bij de ingang. Mooi hoor, maar daar kon je als rolstoelgebruiker dus niets mee. Italië kent wel leerplicht, maar voor mijn dochter waren er geen aangepaste lessen, zodat ze de hele dag maar een beetje met de conciërge mee moest. Ik had, ook via internet, in Nijmegen een goede school voor haar gevonden, waar ze erg gericht zijn op communicatie. Dit is een prima keuze, want ze kan niet praten. Pas op haar achtste leerde ze 'mama' zeggen. Mijn andere dochter, die inmiddels afgestudeerd is, toont zich dankbaar voor onze verhuizing naar Nederland vanwege de extra mogelijkheden in dit land.'

Op slag verliefd

Voordat Petra in Maas en Waal terechtkwam, woonde ze elders in Nederland. Zes jaar geleden werd ze op slag verliefd op de oude boerderij die hier dichtbij haar woning staat en ze voelde zich al meteen prettig in Afferden. 'Ja, ik voel me hier echt thuis, en ook heel erg vrij. Ik zou hier wel graag bekend willen worden als de docent Italiaans. Nu geef ik al lessen bij Van Kraaij Educatie in Druten, en ik werk tevens voor Elycio Talen. Wat ik ook zo heerlijk vind, is dat je hier bij de benzinepomp in het dorp nog gewoon geholpen wordt bij het tanken. Dat zie je toch bijna nergens meer!'

Door Ton van Hulst