Motorclub eert verongelukt lid

DRUTEN - Met een escorte van motorrijders, en een erehaag met brullende motoren, eerden de leden van Veterans MC Netherlands afgelopen zaterdag de verongelukte Bert van Haren. Van Haren kwam een week daarvoor, door een noodlottig motorongeval in Druten, om het leven. De tocht vanuit Druten naar het crematorium in Beuningen, waarbij de kist op een zijspan werd vervoerd, bleef niet onopgemerkt. De familie zegt erg dankbaar te zijn voor de steun en warmte die ze van de motorrijders ontvangen. 'Dat maakt ons verlies een stukje draaglijker', aldus de familie. 

'Toen we hoorden dat Bert door een noodlottig ongeval om het leven gekomen was, waren we als gezin ten einde raad', vertelt zijn stiefdochter Joyce een week naderhand. 'We namen uiteraard gelijk contact op met de motorclub waar hij lid van was, de 22 Squad Lowlands First, onderdeel van de Veterans MC Netherlands. Zij ontvangen het slechte nieuws ook als een enorm verlies en vragen ons waar zij ons kunnen ondersteunen. Aangezien we Bert graag zo snel mogelijk willen overbrengen van het mortuarium naar huis, vragen we hen die zondag om hulp. In anderhalf uur staan de jongens van de MC klaar om Bert te begeleiden naar huis. Ze zorgen niet alleen voor een escorte met motoren, maar helpen tevens Bert naar de rouwauto te tillen. Iets dat wij zelf niet gekund zouden hebben.'

Ook in de dagen erna is er volop steun van de clubleden. Ze zorgen er zelfs voor dat het hesje van Bert, dat door het traumateam kapot geknipt is, gemaakt wordt en aan de familie wordt teruggegeven. 'Het tekent Berts band met deze fantastische groep, zijn broeders zijn familie. En deze familie voelt nu ook als onze familie. Elke dag zijn ze er voor ons, en bij elke knuffel voor vertrek worden weer de woorden uitgesproken bel ons als je ons nodig hebt, ook na deze week.'

Op de dag van de uitvaart halen de motorrijders Bert en de familie op voor het afscheid. Onder begeleiding van ruim 50 motoren wordt Bert naar Winssen gebracht voor de afscheidsceremonie, en vervolgens naar het crematorium in Beuningen. 'Hier vormden brullende motoren een erehaag, om Bert de laatste eer te bewijzen. Nadat wij als gezin afscheid hebben genomen, staan de motorrijders ons op te wachten om ons veilig thuis te brengen. We zijn kapot van verdriet, maar voelen tegelijkertijd de warmte van de Squad, waardoor het allemaal net een stukje draaglijker is', besluit Joyce.