De Maas en Waler dat ben ik: Petra van de Boogaard

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Petra van de Boogaard
Leeftijd:                55 jaar
Woonplaats:        Wamel

'Mierlo, in Brabant, daar kom ik vandaan, lang geleden. Na een echtscheiding kwam ik min of meer toevallig in Wamel terecht en ik ben er altijd blijven hangen. Hier ontmoette ik ook mijn huidige partner', aldus Petra. 'In het begin vond ik Wamel helemaal niks. Saai, klein, suf, echt een dooie boel.' Ze lacht erbij, maar herhaalt het nog eens: 'Echt helemaal niks. Maar doordat ik mij aanmeldde bij de Tunnelduikers en daarna bij de EHBO kreeg ik steeds meer contacten.'

Verdienstelijk Wamelnaar

Petra vertelt enthousiast dat ze erg graag mensen helpt en echt iets voor anderen wil betekenen. Getuige een grote oorkonde in de kamer is Petra Verdienstelijk Wamelnaar, en dat is terecht. Ze is actief betrokken bij de kindervakantieweek en bij de Tunnelduikers heeft ze een bestuursfunctie bekleed. 'Ik vond het heerlijk van alles te organiseren, vooral voor kinderen. Als ik die blije gezichtjes zie… En ik heb veel gedaan bij de Zonnebloem, niet te vergeten.'

In het samenwerkingsverband 'Wamel Centraal' zet een aantal verenigingen activiteiten op touw, zoals de spooktocht. 'Dat is een looproute door het dorp, waarin onderweg halloweenachtige dingen gebeuren. Och, nou weet ik toch even niet meer precies of dat nou eens in de drie jaar is of in de vier jaar. Maar iedereen kent het wel.'

Creatief en EHBO

De Wamelse maakt heel creatief allerlei objecten van bloempotten, zoals een kleurrijke vuurtoren in de tuin. Bij de voordeur heet een vriendelijke heks bezoekers welkom. 'Soms maak ik een cadeautje van bloempotten, voor de kleinkinderen bijvoorbeeld. Ik heb er acht; en bij twee van hen ben ik oppasoma. Maar ik steek mijn meeste tijd op het ogenblik in de EHBO. Nadat ik enkele aanvullende cursussen had gevolgd en daar diploma's en certificaten voor had behaald, mocht ik ook bij grotere evenementen assisteren. Ik wilde gewoon wat meer dan de kleinschalige dingen die we in Wamel deden. Nu zien ze me elk jaar bij de Nijmeegse Vierdaagse, en bij de Matrixx ben ik er speciaal voor alcohol- en drugsproblemen. Daar ben ik eigenlijk zo ingerold, ik was er niet speciaal naar op zoek, maar het bevalt me uitstekend.'

Vrije tijd

'Als ik toch nog wat tijd overhoud, mag ik graag het internet afstruinen naar diverse onderwerpen. Een boekenlezer ben ik niet, maar tv-programma's over wonen en inrichten volg ik meestal wel. Ik hou ervan mensen te helpen met het inrichten en deels opruimen van hun huis. Soms tref ik een overvolle kamer aan waarin geen rust zit. Dan probeer ik duidelijkheid te creëren: een hoekje voor de tv, een leesplek. Door handig met meubilair te schuiven, kun je vaak veel bereiken. Hier in mijn eigen woning verandert er ook nog weleens iets. Ik hou van kleur, dus af en toe zien de muren er weer anders uit. Dat schilderwerk doe ik dan wel allemaal zelf.'

Stokoud hondje

Petra is gek op haar stokoude zwarte hondje. 'Hij lijkt een beetje op een Westy, en is zo oud dat hij vaak blaft, maar dan meestal niet eens meer weet waarvoor dat nou eigenlijk nodig was. Nou ja, voor een hondje van zeventien jaar oud mag dat ook wel, vind je niet?'

Wamel

In Wamel heb ik, in het begin dat ik hier woonde tenminste, wel het gevoel gehad dat ik echt mijn best moest doen om er tussen te komen. Ik vond dat het allemaal nogal gesloten overkwam. Maar toen ik eenmaal begreep dat ik er zelf moeite voor moest doen om te integreren, en me aansloot bij anderen, werd ik gemakkelijk opgenomen in het dorpsgebeuren. Ik vind het wel jammer dat Wamel lijkt te vergrijzen, sinds een aantal jaren. Ik ben dan ook blij dat er toch wel wat jeugdige gezinnen bij komen, dat is hard nodig, denk ik.'

Cafeetje

Petra moet even nadenken voordat ze uitdrukking geeft aan een klein gemis in haar woonplaats. 'Ja, het zou wel erg leuk zijn als er hier een klein cafeetje zou zijn, of een gezellig barretje. Je kunt natuurlijk wel naar het VTC gaan, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde. Gewoon een echt kroegje, waar je mensen kunt ontmoeten in een ongedwongen sfeer. Als je dan misschien te veel hebt gedronken kun je toch zo weer naar huis lopen…'

Door Ton van Hulst