De Maas en Waler Dat ben ik: Margo Arts

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Margo Arts
Leeftijd:                55 jaar
Woonplaats:        Wijchen

Op deze snikhete dag is de koelte van haar ijssalon een verademing. Uitkijkend over het nog rustige plein vertelt Margo in de vroege ochtend haar verhaal. 'Van oorsprong kom ik uit Alverna. We hadden thuis een groot gezin met negen kinderen. Hier in Beuningen heb ik me altijd prettig gevoeld, het dorp heeft me altijd op de een of andere manier aangetrokken. Ik denk dat dat komt doordat het qua mentaliteit een beetje op Alverna lijkt; de mensen zijn er erg toegankelijk, vind ik en gedragen zich op een open manier naar anderen.'

Experimenteren

'Ik woon in Wijchen, in een wijk die regelmatig wisselt van bewoners die van overal vandaan komen. Daardoor lijkt het daar toch wat te verstedelijken. Ik ben blij met mijn winkeltje hier op het plein. Het was geen bewuste keuze voor ijs, maar omdat ik iets wilde ondernemen met mijn horeca- en keukenachtergrond was dit een logische stap. Ik had er ook gelijk een klik mee, en ik moet zeggen: het wordt steeds leuker. Nu, na twee jaar, durf ik ook mijn assortiment ijs, bonbons en maatwerk uit te breiden en heb ik het lef soms te experimenteren met het aanbod. Ik heb achttien soorten ijs, maar dat kan zomaar veranderen.'

Uitdaging

Ik zie het als een uitdaging, dat maakt voor mij het ondernemen boeiend. Maar wat ik bijzonder leuk vind is het feit dat mensen die hier in de zaak komen altijd goeie zin hebben; ijsjes en een goed humeur gaan gewoon erg goed samen.' Margo vertelt dat ze zelf gek is op de smaken boerenjongens en aardbei: 'Heerlijk!' De trend is nu notenijs: bijvoorbeeld pistache en hazelnoot. Het valt haar op dat kinderen tegenwoordig steeds meer kiezen voor citroenijs. 'Zou je niet verwachten toch, want dat is niet bijzonder zoet en heeft zelfs een beetje een bittere smaak. Maar het is wel heerlijk fris.'

Gevarieerd winkelaanbod

'Op het Beuningse Thorbeckeplein is een ruim en gevarieerd winkelaanbod, maar het kan natuurlijk altijd beter. De andere winkels hier geven mij duidelijk een gevoel van toegevoegde waarde voor het hele plein, hoewel het Julianaplein net even iets meer centrumfunctie heeft in het dorp. Als je ziet dat mensen hier soms hun auto parkeren - er is hier genoeg parkeerruimte - en vervolgens naar dat andere plein gaan denk ik: tja, dat hoort ook bij het ondernemen, daar moet je maar mee om kunnen gaan, daar moet je tegen kunnen. Maar iedere winkel heeft eenvoudigweg zijn eigen sterke kanten en producten, en het Thorbeckeplein voelt nog steeds zeer positief aan.'

Buitenlandse klanten

De Vierdaagseweek was gezellig druk, vertelt ze met een blik in haar ogen die zich al die gasten nog herinnert. Sommige (buitenlandse) klanten komen zelfs elk jaar speciaal hierheen om bij Margo een ijsje te eten. 'Daar word ik heel blij van, net als van die Russische meneer die hier wel eens een aardbei-ijsje komt halen. Het contact met hem is maar kort, maar hij lacht altijd en loopt dan weer vrolijk weg. Gek hè, daardoor ben ik heel anders tegen Rusland aan gaan kijken. Hij is zo open en aardig, dat had ik niet verwacht, begrijp je?'

Buiten stijgt de temperatuur volgens de berichten op de zachtjes klinkende radio steeds sneller naar de dertig graden. Winkelende mensen kijken af en toe met een gretige blik naar de heldere kleuren in de koelbakken, die er verlokkelijk uitzien en een klein feestje beloven. 'Soms neem ik een nieuwe smaak op in mijn assortiment, maar die wil ik dan wel eerst zelf proeven, en daar ga ik goed voor zitten; ik neem er de tijd voor. Ja, ik wil gewoon weten wat ik verkoop. Eigenlijk smaken alle ijsjes bijzonder goed, want het is een ambachtelijk bereid product, soms zonder toevoeging van suiker.'

Treinstation in Beuningen        

Wat ik mis in Beuningen: een treinstation. Wat zou dat makkelijk zijn, en dat zou het dorp nog beter ontsluiten voor toeristen. Beuningen is wel een dorp dat leeft en gezellig is. Ik vind dat er voldoende uitgaansmogelijkheden zijn. Verschillende restaurants van allerlei soort, en ik geniet dan ook volop als ik soms met een vriendin ergens ga eten. Er moet trouwens nog een erg leuke bar zijn hier, maar ik weet niet precies waar. Daar moet ik beslist nog eens binnenstappen.'

Door Ton van Hulst