Myra van Dinteren-van den Heuvel.
Myra van Dinteren-van den Heuvel. Foto: Maik Jansen

De Maas en Waler dat ben ik: Myra van Dinteren-van den Heuvel

Mens

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.


Naam:                Myra van Dinteren-van den Heuvel
Leeftijd:                43 jaar
Woonplaats:        Deest

'Op mijn achttiende kwam ik vanuit Nijmegen in Deest wonen voor mijn vriendje - nu al een aantal jaren mijn man -, eerst op de Kweldam en nu hier aan de andere kant van het dorp.

Carrière

Vanaf mijn vijfentwintigste werkte ik bij De Waalkanter in Druten, later landelijk bij de Persgroep in Apeldoorn. Daar deed ik voornamelijk de opmaak voor weekbladen in oost- en zuid-Nederland. Leuk werk, ik kon er mijn creativiteit in kwijt en bepaalde samen met de redactie het eindresultaat voordat de kranten naar de drukkerij werden gestuurd. Dat bood veel afwisseling. Op een bepaald moment werd alles weer gecentraliseerd. Dat betekende dat ik in Rotterdam zou moeten gaan werken, dat was me net iets te ver. Nu werk ik sinds begin dit jaar als secretaresse, in het Radboud UMC Nijmegen.'

Karper karper

Hier aan huis in Deest heeft Myra heel ander werk. In de tuin staan grote vijvers met daarin prachtige Japanse Koi. Veel mensen zeggen Koi Karpers, maar omdat het Japanse woord Koi voor karper staat, zeg je dus eigenlijk 'karper karper'. Het is een uit de hand gelopen hobby. 'Toen ik nog wat jonger was, betekenden paarden heel veel voor mij. Ik was zeg maar een echt paardenmeisje. Uiteindelijk werden het vissen waarnaar mijn belangstelling uitging. We begonnen met een paar Koi in de vijver en we zijn inmiddels gegroeid naar dertien verkoopbakken.

Ik vind het fijn anderen te helpen en adviseren met de kennis en ervaring die ik opgebouwd heb. Ik kan door te observeren vaak al zien of er iets mis is in een vijver. Wist je trouwens dat die vissen ieder een eigen karakter hebben, en een eigen rol in de groep? Dat klinkt misschien wel wat zweverig, maar toch is het zo. Zijn je Koi erg schrikkerig? Plaats er dan een bijvoorbeeld Chagoi (bruine geschubte Koi) bij in je vijver. Je zult zien dat ze een stuk rustiger worden en misschien zelfs uit de hand komen eten.'

Reizen naar Japan

We reizen twee maal per jaar naar Japan, in het voor- en najaar. We bezoeken dan Koikwekers in het gebied Niigata, voornamelijk rond het dorpje Ojiya dat in de bergen ligt aan de westkust. Het is bijna een uur rijden van Tokyo. De Koi die we daar kopen, worden per vliegtuig naar Nederland vervoerd. Ze zijn gemiddeld 40 uur onderweg. Voor ze naar de klanten gaan, verblijven ze eerst hier vier weken in quarantaine.

Sporten

Vroeger deed Myra veel aan buitensport. Heerlijk met het gezin survivallen bij STORM in Deest. Vanwege een drukke planning staat dat nu op een laag pitje. Nu sport ze in Druten, bij de sportschool.

Deest en Uivermeertjes

In Deest wonen vindt Myra erg prettig. Het dorp ligt fijn centraal ten opzichte van Nijmegen, maar het is er toch erg rustig. Bovendien ben je zo op de dijk. Het is maar een paar honderd meter, waar je naar de steeds fraaier wordende nevengeul van de Waal kunt om heerlijk te wandelen met de hond of te fietsen. 'En de Uivermeertjes natuurlijk, hè. Een aanwinst voor het dorp. Ik merk wel dat Deest een bepaalde mate van sociale controle kent, maar die ervaar ik niet als benauwend. Integendeel: het voelt goed aan dat je niet anoniem over straat gaat. Ik bedoel: de interesse in elkaar, die betrokkenheid die mensen hier laten zien vind ik echt leuk, maar ik heb niet het gevoel dat er speciaal op ons gelet wordt. Hier steek je gewoon je hand op naar mensen op straat, ook al ken je ze niet. Onze kinderen bezorgen de Maas & Waler in Deest en de hele familie helpt een handje mee.'

Verbindingen

Voor de jeugd is het wel lastig dat er slechts matige verbindingen zijn met de rest van het land. Met de bus en de trein ben je erg veel tijd kwijt en de verbindingen zijn soms erg slecht. Onze zoon, die na zijn examen straks dagelijks naar Ede moet voor zijn school, gaat daarom dan maar met de scooter, onderweg nog met de pont, maar dan is hij er in drie kwartier.'

Door Ton van Hulst