De Maas en Waler Dat ben ik: Tonny Strik

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Tonny Strik
Leeftijd:                53 jaar
Woonplaats:        Alphen

Zondag is het Moederdag. Als alle kinderen van Tonny een paar bloemen zouden geven, dan heeft ze al snel een mooie bos met bloemen. Tonny Strik heeft namelijk twaalf kinderen. Wie denkt dat Tonny haar dagen vult met de zorg voor de kinderen, heeft het mis. Ze runt samen met haar man een eigen fruitbedrijf.

'Nadat we een poosje samengewoond hadden in Horssen, waar ik vandaan kom, verhuisden we naar Alphen. Daar konden we een halve hectare grond kopen en ons eigen fruitbedrijf starten. We hebben een enorme vrijheid hier. De stilte om ons heen vinden wij heerlijk, hoewel vrienden uit de stad daar soms wel eens moeite mee hebben. We begonnen met de teelt van frambozen en bramen, dat hebben we ongeveer vijftien jaar gedaan. Toen er een ziekte in de grond kwam, moesten we daarmee stoppen en zijn we overgegaan op kersen. In die tijd was dat hier nog niet erg bekend; we hebben er erg hard aan moeten werken; vooral de start bleek lastig. Het spannende van zo'n bedrijf is dat je maar een paar maanden, alleen tijdens de pluk, inkomsten hebt, terwijl je wel het hele jaar daarvoor moet werken: snoeien, kerven, rooien, herplanten, bemesten, watersystemen en overkappingen onderhouden. En dan moet je ook nog tijd vrijmaken voor de nodige bijscholing. Veel werk waar je niets van ziet, maar dat wel noodzakelijk is. Sinds twee jaar maakt onze oudste zoon Pieter deel uit van de maatschap. Het bedrijf is inmiddels gegroeid naar 7,5 hectare zoete kersen en ruim 3 hectare peren. In de toekomst willen we graag uitbreiden, maar eerst moet er gewerkt worden aan de afzet. De bedoeling is meer direct af te zetten zonder tussenkomst van andere schakels. We sorteren zelf met onze supermoderne sorteermachine.'

Twaalf kinderen

Ondanks het grote aantal kinderen dat het gezin rijk is, heerst er in huis toch een prettige rust. Een kind speelt in een speciale speelruimte op het terras, bij twee honden, dochter Lindy zit kalm haar huiswerk te maken aan een extra lange tafel in de keuken, en een van de andere zonen is op het bedrijf bezig. Twaalf kinderen hebben Tonny en haar man Peter. Een hele rijkdom! 'Tja, Moederdag. We hebben zeven zonen, vijf dochters en drie kleinkinderen. Het is hier nooit saai, er is altijd wel iets te doen. En vaak komt er ook nog aanhang binnenvallen. De vriendin van een van onze zoons is hier zo vaak, dat ze eigenlijk bij ons woont. Gelukkig hebben we veel ruimte in en om het huis. We hebben ooit enige tijd in de schuur gewoond, want we kregen pas vergunning voor het bouwen van een huis als we konden aantonen dat het bedrijf levensvatbaar was. Maar daar in die schuur konden we prima vooruit; we hadden alle voorzieningen. Helaas hebben drie zoons een erfelijke ziekte, waardoor ze veel begeleiding nodig hebben. Ze hebben het geweldig naar hun zin op hun school, de Kom, in Druten. Ze moeten wel structuur hebben; zomaar een keer iets onverwachts ondernemen blijft een moeilijke zaak. Samen een dagje uit met het hele gezin zit er niet in, want dat wordt echt te duur, en wat denk je van het vervoer? Soms vragen mensen mij: 'Hoe doe je dat toch, met al die kinderen, ik word al gek als ik voor twee kinderen moet zorgen, ik heb respect voor je.' Nou, aan het eind van de dag ben ik wel moe hoor, dat wel. Mijn rustmoment is als alles naar bed is, maar nu sommige kinderen wat ouder zijn lukt dat niet altijd meer. Ik slaap vaak een uurtje of vijf, en dan begint de nieuwe dag alweer. Het is meestal wel lastig als we op bezoek willen, naar een verjaardag of een andere gelegenheid. Dan gaan we vrij laat in de avond, of we wisselen elkaar af. Dan werkt het wel. Maar we kunnen de zorg voor ons gezin toch nooit helemaal loslaten. We komen niet vaak van deze plek af, niet dat we dat niet willen, maar de situatie laat het eenvoudigweg niet toe.'

Moederdag

'Met Moederdag krijg ik meestal bloemen, een paar mooie tekeningen en, wat me nog het meeste raakt, veel waardering. Ik hoef geen dure dingen.'

Maas en Waal

Het dorp Alphen heeft volgens Tonny niet veel voorzieningen. 'We hebben beslist een auto nodig, maar ik zou hier echt niet weg willen. Maas en Waal is een prachtig gebied met die mooie dijken en het water. Naar de stad ga ik niet graag; ik geef niets om shoppen, en het is me daar veel te massaal.'

Door Ton van Hulst