Stug

Er is een nieuw plan om Nijmegen en Arnhem beter samen te laten werken. Ach ja, fouten uit het verleden geven geen zekerheid voor de toekomst. Misschien lukt het dit keer wel.

Het probleem zit hem natuurlijk in de gebrekkige chemie tussen de twee steden wiens enige overeenkomst is dat ze in dezelfde provincie liggen. Er zijn serieus Nijmegenaren die weigeren te shoppen in Arnhem vanwege de 'homo's van Vitesse'. En dan moeten die steden en de 16 omliggende gemeenten, waaronder Wijchen, Beuningen en Druten, één gezicht naar buiten gaan vormen? Ik geef 't burgemeesters Marcouch en Bruls te doen.

Op papier lijkt samenwerking tussen twee grote, regionale steden logisch. Maar het voelt niet goed, de twee rivieren tussen Arnhem en Nijmegen hebben voor te grote cultuurverschillen gezorgd. De Gelderlander omschreef het deze week treffend door de gemiddelde begrafenis in Nijmegen meer sfeer toe te dichten dan een bruiloft in Arnhem. Clichés zijn clichés omdat ze waar zijn en vergeleken met Nijmegenaren zijn Arnhemmers een stuk stugger en afstandelijker. Aan hun lijf geen polonaise, terwijl in Nijmegen de polonaise al voor de bar begint.

Trouwens, wat hebben Wijchen, Druten en Beuningen te zoeken bij deze gedwongen samenwerking tussen twee reuzen? De gemeentes hebben nu al last van een provincie die ze allerlei beperkingen oplegt. En zijn we de fout van de stadsregio Arnhem-Nijmegen alweer vergeten? Dat orgaan kreeg teveel macht zonder democratische legitimatie en was vooral een sta-in-de-weg.
Kortom: ook dit is weer een goede reden voor mijn aloude stokpaardje. Maas en Waal is gebaat bij één grote fusiegemeente met de vier gemeenten uit het gebied. Dan is er naast Arnhem en Nijmegen nog een sterke onderhandelingspartner in die samenwerkingsregio.

Misschien kan die nieuwe gemeente wel de broodnodige smeerolie leveren tussen de rivaliserende steden. Het lijkt me stug, maar ik hou daarentegen wel van polonaise, dus we zijn al op de helft.

Patrick Huisman