Struinen met Saar

Samen met mijn honden Saar en Body struin ik dagelijks door de natuur in de omgeving, vaak in de Afferdense en Deestse uiterwaarden.

Reichswald

Onze uiterwaarden en dijken zijn prachtig, maar ik wilde weleens een keer een flinke boswandeling maken. Bij voorkeur een bos waar je in kunt verdwalen en waar je kilometers kunt lopen zonder iemand tegen te komen. Na wat 'gegoogle' kwam ik uit bij het Reichswald, net achter Groesbeek. Dit 5100 hectare grote bos is doorsneden met kaarsrecht, parallel lopende paden die een rasterstructuur vormen. Ik vond een route die start bij 'Boscafé Merlijn' in het Duitse Grafwegen. Een route van ruim 16 kilometer. Omdat honden daar aan de riem moeten, besloot ik alleen Saar mee te nemen.

Vrijdag 25 januari was het zover. Na een half uur arriveerde ik bij de 'start'. Met een gevulde rugzak gingen we op weg. Het landschap was nog bedekt met een prachtig pak sneeuw. De routebeschrijving was vrij gemakkelijk te volgen al heb ik het bankje waar je linksaf moest nooit gevonden. De route leidde ons over vele kleine onbelopen paadjes door het bos. Door de sneeuw kon ik de sporen van diverse dieren goed zien. Das, ree, en de woelsporen van het wilde zwijn waren goed te herkennen. Toen we op een klein paadje liepen, wilde Saar niet meer verder. Ze keek strak naar de bramenstruiken 25 meter verderop. Ze zoog de lucht uit die richting op en het leek erop dat ze de lucht niet herkende. Misschien een zwijn? Ik had geen zin in een confrontatie en trok Saar mee. Het is voor mij onwerkelijk dat je kilometers kunt lopen zonder ook maar iemand tegen te komen. Wat een genot! Even pauze op een boomstronk. Koffie, stukje gedroogde worst en een broodje. Zittend op de boomstronk kijk ik genietend rond.
We vervolgen de route over een stuk, waar geen sporen van mensen meer te zien zijn. Wel zie ik sporen, die ik niet thuis kan brengen. Het lijkt op een hond, maar zonder mensensporen in de buurt is dat niet echt logisch. Wolf? Ik loop met Saar door en volg het spoor zover de route het toelaat. Ik stop als het spoor weer de bossen ingaat. Ik kijk rond en geniet van de stilte. Echt stil, niets te horen. Ook geen wolf... Jammer of gelukkig?

Op het einde gaan we de bossen uit en voert de route richting het Nederlandse Horst en natuurgebied De Bruuk en vanuit daar weer richting Grafwegen. In totaal 16,7 kilometer gelopen in 3 uur en 50 minuten. De tijd is voorbij gevlogen. Link naar de route en foto's staan op Twitteraccount Struinen met Saar.