Niek Trevathan

HET KERSTVERHAAL VAN MAAS EN WAAL

Het had de hele dag gesneeuwd en Maas en Waal lag onder een dikke witte deken die alle geluiden dempte. Het was midden in de nacht en er was geen mens op straat. Het enige teken van leven was het spoor van voetafdrukken in de sneeuw, dat hij nu al urenlang volgde. Zijn adem maakte wolkjes in de koude lucht, terwijl hij hijgend zijn best deed om precies in de voetafdrukken van zijn voorganger te gaan staan. Niemand wist dat hij hier was. Achter de ramen van de huizen flonkerden lichtjes en droomden mensen over morgen. Dan was het kerstmis. Tenminste…

...als alles wel goed gaat met de kerstman. Hij is een beetje oud en hij heeft het druk met de andere kinderen cadeautjes te geven. Maar het is nog nooit mis gegaan dus wat kan er nu mis gaan.

De volgende dag is het kerst en alle mensen zijn blij behalve één iemand. Deze man kwam vorig jaar hier wonen in een klein griezelig huisje en ging nooit naar buiten. Ook niet voor eten of drinken. Het is best raar maar vandaag is de eerste keer dat hij buiten is. Misschien is hij wel iets van plan maar dat is niet zeker. Toen het middag werd zou de kerstman in het dorp komen maar hij is er niet. De mensen uit het dorp dachten allemaal dat het met die vreemde enge man te maken had. Als dat zo is wordt hij verbannen uit de stad! Iedereen is boos dat de kerstman niet komt opdagen.

Totdat die rare man opeens weg loopt van het plein. Iedereen kijkt hem verbaast na. Twee mensen van het dorp volgen hem hellemaal naar de berg. De man stopt daar, maar het is niet zomaar een plek. Het lijkt wel de plek waar de kerstman gaat landen. Er is een groot gebouw en een rendieren stal. De twee mensen van de stad verstoppen zichzelf achter een steen. Opeens zien ze iets uit de lucht komen vallen, het is de slee van de kerstman. De vreemde enge man loopt naar voren als de kerstman land. De kerstman stapt uit en samen lopen ze naar het gebouw. De twee mensen achter de steen komen erachter uit en lopen naar de volgende steen. Maar de steen lijkt wel een hendel, want toen ze er tegenaan leunden ontstond er een gat in de berg. Ze gaan naar binnen, het was donker en het enige wat ze zien is een deur waar licht door heen schijnt. Ze willen er door heen maar wat als er iemand is, dan worden ze betrapt. De bewoners doen het toch en als ze de deur open maken is er zo veel licht dat je goed kan zien wat er in de ruimte is. Er liggen allemaal cadeautjes en andere dingen die aan kinderen kunnen worden gegeven. Ze lopen door en komen weer buiten, maar ze zien de man niet meer. Ze kijken achter zich en zien de kerstman en de vreemde man knuffelen. Die vreemde enge man was dus aan het wachten tot kerst om de kerstman een knuffel te geven. Het zijn broers!