God en kauwgom

God ziet alles, zo werd mij als kind door ouders, onderwijzers en geestelijken verteld. En hij strafte iedereen die zijn geboden overtrad. Bij mij werkte de dreiging. Ik was zo eerlijk als goud. Uit angst voor de hel.

Bij de melkboer die ik op weg naar school passeerde hing een snoepautomaat aan de muur. Ik had een dubbeltje van mijn peetoom gekregen en besloot dat te verbrassen. En ziet: in plaats van één rolden er twee pakjes kauwgom uit het apparaat.

Even had de hebzucht mij in zijn klauwen. Heel even maar, toen liep ik de winkel in. Het duurde lang voor de melkboer verscheen. "Zeg het eens", baste hij. Ik vertelde wat er was gebeurd en gaf hem één pakje terug. 'Haal je me daarvoor van het schijthuis!', riep hij.

Zelfs deze botte reactie kon mijn vervoering niet verdrijven. Ik zag hoe God zijn zoon, de heilige geest én Maria aanstootte en naar beneden wees. 'Kijk, daar loopt Basje de Onkreukbare, die wordt nog eens paus.' Ik zweefde de winkel uit en voelde dat mijn heiligverklaring binnen handbereik was. In extase liep ik naar een brede sloot.

Even leek het of een onzichtbare hand me vasthield. Ik wandelde over water! Na één stap spleet het water open en verzwolg mij. Worstelend kwam ik boven en kroop op het droge. Wat nu? Zo kon ik niet naar school. Ik sjokte doornat terug naar huis en vertelde mijn moeder dat ik een peuter van de verdrinkingsdood had gered.

Moeder streek trots over mijn bolletje. Even later zat ik in droge kleren met een mok warme melk naast de kachel. De leugen had zijn nut bewezen. Dan maar geen paus, dacht ik en begon die dag aan een lang en zondig leven.