Vierdaagseverhaal

Maas en Waal kent in juli twee soorten mensen: de een gaat op vakantie, de ander loopt eerst nog de Vierdaagse of viert de Vierdaagsefeesten. Ik val fier in de tweede categorie.

Vanaf mijn zeventiende heb ik het mogen verslaan voor lokale radio en tv, en het blijft het mooiste evenement dat er is. Mijn voorpret begint al in het voorjaar als ik overal in de regio fanatieke lopers tegenkom die alvast kilometers maken voor het grootste wandelevenement ter wereld.

Normaal kijk ik wat meewarig naar mensen met foute windjacks en nog foutere buideltasjes voor hun net wat te bolle buik, laat staan al die unisex geklede echtparen. Maar in de aanloop naar de Vierdaagse vind ik werkelijk alles prachtig en zwaai ik enthousiast naar alles met wandelschoenen.

Dat enthousiasme is oprecht. Mijn ervaring als verslaggever is dat iedere wandelaar meedoet met een speciale reden of een bijzonder verhaal. Op de Wedren hoor je bij start en finish menig mooi verhaal. Van de vele goede doelen waarvoor wordt gelopen tot een hele familie die hun overleden nichtje willen eren door samen de tocht af te leggen.

En het feest op dat terrein zie je nergens anders ter wereld. Of overkomt het u regelmatig dat u mensen ziet die 30, 40 of 50 kilometer gelopen hebben en nog aansluiten in de polonaise? Het kan alleen bij de Nijmeegse Vierdaagse.

Dit jaar ben ik er op een iets andere manier toch weer bij. Voor Dtv met radio- en tv-zenders in Noordoost Brabant volgen we lopers uit die regio. We staan in Bemmel, Beuningen, Groesbeek en Malden dichtbij de gemeentelijke ontvangsttenten.

Mocht u lopen of feesten, kom gezellig even langs. We hebben koffie, thee, fris en nog veel meer. Dat 'ruil' ik graag met u voor een mooi Vierdaagseverhaal.

Ik wens u heel veel plezier de komende week!