Zandbak

Column

Goed nieuws! Het zijn toch geen 800.000 vrachtwagenbewegingen die vanaf 1 januari zestien jaar lang door Weurt en Nijmegen denderen. Het worden er om precies te zijn slechts 798.720. Een slok op de borrel die nodig is om al die overlast aan te kunnen.

Het zanddossier is inmiddels de overtreffende trap van een zanddebacle geworden. Beuningse bewoners hebben eerst jarenlang krom gelegen om het verlies van de tegenvallende zandverkoop goed te maken en de gifbeker is nog niet leeg.

Het zijn niet alleen die 160 vrachtwagens x 6 dagen per week x 52 weken x 16 jaar, maar ook de kosten die daarmee gepaard gaan. Daarvan gelooft verantwoordelijk wethouder De Klein nog steeds dat de provincie en Nijmegen gaan meebetalen. Da's net zo waarschijnlijk als mijn rotsvaste geloof ooit te ontwaken als slanke den van 1.85 meter met weelderige, blonde krullen en een buik waar je kaas op kunt raspen.

En als ik u toch uit de droom aan 't helpen ben: er dreigen meer financiële risico's. Beuningen krijgt een schadeclaim van Boskalis aan haar broek als er niet op 1 januari 2020 kan worden begonnen.

Maar heel wat inwoners van Weurt en omgeving vinden 160 vrachtwagens per dag door hun achtertuin geen fijn vooruitzicht. Net als de ondernemingen op het industrieterrein, die hun bedrijven totaal onbereikbaar zien worden.

Die gaan allemaal procederen. Da's geen voorspelling van mij, maar een nuchtere mededeling. En dat gaat lang duren, tot aan de Raad van State. Wedden hoeft niet, is gewoon een feit. En dat dit op 1 januari 2020 nog niet is opgelost snapt u ook. Net zoals u aanvoelt dat Boskalis dan een beroep doet op de boeteclausule en Beuningen voor de kosten opdraait.

Beuningen gaat straks wellicht wederom failliet. Maar Piet de Klein kan in 2025, in zijn vijfde termijn als wethouder, in een feestelijk versierde vrachtwagen het eerste zand van Beuningen naar Nijmegen rijden. Ik word nu al emotioneel bij die gedachte.

Patrick Huisman