Lambert Romijnders.
Lambert Romijnders. Foto: John van Gelder

De Maas&Waler dat ben ik: Lambert Romijnders

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Lambert Romijnders
Leeftijd: 68 jaar 
Plaats: Beneden-Leeuwen

Honderd procent Beneden-Leeuwenaar Lambert Romijnders woont in een rustig straatje, net buiten de kern van het dorp. De ongeveer een hectare grond rondom zijn huis, vroeger veelal gebruikt voor groententeelt, is nu een heerlijke tuin met hoogstamfruit en bloemen. ‘Nadat ik trouwde heb ik vijf jaar in de fruitbuurt gewoond, maar nu ben ik gelukkig weer in mijn ouderlijk huis te mogen wonen’, vertelt hij, met enige trots in zijn stem.

Hij werkte tot zijn pensionering als ambtenaar bij het Ministerie van Landbouw en de opvolgers daarvan. ‘Mijn werkplek was in onder andere Andelst, het districtskantoor, maar tevens op de proeftuin in Wageningen. Een poos lang heb ik elke dag de trein genomen naar Deventer, toen ik daar werkzaam was. De laatste pakweg tien jaar kon ik mijn werkzaamheden gedeeltelijk vanuit huis doen, een of twee dagen in de week. Dat beviel me goed. Ik moest veel telefoneren, en het contact met de klanten vond ik erg mooi. Ik heb altijd geprobeerd zo klantgericht mogelijk te zijn. Soms leverde dat wel eens wat wrijving op binnen de organisatie, maar het was voor mij erg belangrijk dat ik vooral de klant tevreden kon stellen.’

Vrijwilligerswerk
Na zijn pensionering in 2020 was het wel even wennen voor Lambert, vertelt hij. ‘Ik raakte mijn collega’s kwijt, en in die eerste maanden dat ik thuiszat heb ik eerst even rustig de kat uit de boom gekeken. Ik kan toch niet stilzitten achter de geraniums, dus binnen korte tijd had ik al weer verschillende taken hier in de omgeving op mij genomen; ik ben nu penningmeester bij de activiteitencommissie en secretaris bij het CDA afdeling Maas en Waal. Stiekem is dat laatste alles bij elkaar toch nog veel werk hoor. Sinds 2009 ben ik vrijwilliger bij de Stichting Landschapsbeheer Gelderland (SLG). Ik hou mij vooral bezig met de hoogstambrigade.’ Voor de diverse kernen van de gemeente West Maas en Waal beheert hij de zwerfafvalbrigade, een nuttig initiatief.

‘Sinds vorig jaar ben ik ambassadeur voor het praktijknetwerk biodiversiteit, en in die functie overleg ik met de gemeente om te zien hoe alles in de praktijk vorm kan krijgen. Daarnaast heb ik bijvoorbeeld aan mensen uitgelegd hoe ze hun tuin meer biodivers kunnen maken. Het hoeft niet per se een grote tuin te zijn, bij kleine kan het evengoed. Als lid van het IVN wil ik leren over insecten. Bij het IVN is veel deskundigheid in huis, en ik hoop meer kennis te vergaren over onder andere mijn bijenkast. Van mijn honingbijen zijn er afgelopen winter helaas veel doodgegaan. Ik maak mij vooral zorgen om de wilde bijen. Daar gaat het slecht mee. In de afgelopen zomers heeft het te weinig geregend, waardoor er in het najaar niet voldoende stuifmeel voor de bijen beschikbaar was. Dan kunnen ze de winter niet doorkomen. En dan komt daar nog bij een scala aan bestrijdingsmiddelen en steeds minder natuur door nieuwe woonwijken en wegenbouw.’

Koninklijke lunch
Vanwege zijn inzet als vrijwilliger werd hij laatst gebeld door de Dienst van het Koninklijk Huis, ‘of hij op 26 april wilde lunchen met onze Koning en Koningin?’. Op die dag vierde de Koning zijn tienjarig regeringsjubileum samen met honderd mensen uit de samenleving die bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen of mantelzorger zijn. ‘Ik vond deze uitnodiging bijzonder en eervol en het was dan ook een erg indrukwekkende ervaring. Ik heb veel waardering voor het koningspaar en ik zag dat ze echt een menselijke kant hebben. Ik had ook met hen te doen, omdat ze als het ware geleefd worden en niet zomaar alles kunnen doen wat ze willen, zoals wij “gewone” mensen.’

Nordic walking en tuinieren
Een reiziger is Lambert niet echt. Ja, hij doet wel iedere week aan nordic walking, samen met zijn zus. Dan proberen ze een kilometer of tien hier in de omgeving vol te maken. ‘We blijven meestal in Maas en Waal. De verste tocht die we gemaakt hebben, was een uitstapje naar Tiel, over de brug, en terug met de pont. Maar dat is alle sport die ik doe. Nee, laat mij maar mooi wat bomen snoeien en het volkstuintje in mijn tuin bijhouden. Wel probeer ik mijn kleinkinderen er zoveel mogelijk bij te betrekken. Ik laat hen zien hoe het er in de natuur aan toegaat, zodat ze later weten en begrijpen waar hun voedsel vandaan komt.’

Lambert praat volop, en wijst op de uilenkast in een boom. ‘Kijk, er hangt ook een wildcamera bij. Prachtig vind ik dat, als ik zie hoe die beestjes actief zijn’, besluit Lambert.

Door Ton van Hulst