Hannie van Zwolgen.
Hannie van Zwolgen. Foto: John van Gelder

De Maas&Waler dat ben ik: Hannie van Zwolgen

Mens De Maas&Waler dat ben ik

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Hannie van Zwolgen
Leeftijd: 72 jaar 
Plaats: Alphen 

Je waant je even in de jaren zeventig. Het interieur van het nu zonbeschenen witte huisje is gevuld met eenvoudige meubels in minttinten en gezellige ‘dingetjes’. ‘Kijk, ik zoek overal wat spullen bij elkaar en eventueel knap ik ze wat op. Zie je die kasten? Ik heb ze zelf geschilderd, maar als ik het in mijn hoofd krijg, schilder ik ze zo weer over. Of Toon moet het voor mij willen doen.’ 

Opvallende verschijning
Hannie, gekleed in vrolijke, heldere kleuren, en met sprekend roodvlammend haar, is een opvallende verschijning. ‘Ik ben 72, maar och, het is maar een getal, hè. Ik voel me beslist niet oud. Ik denk dat dat komt door mijn werk, voornamelijk als vrijwilliger. Op mijn 21e kwam ik vanuit mijn geboorteplaats Dreumel naar hier, vanwege mijn huwelijk met Toon. Ja, ik heb ’m even weggestuurd. Blijf maar even buiten, zei ik. Vroeger ben ik pottenbakster geweest, en ik heb jarenlang op de Alphense peuterspeelzaal gewerkt, als vrijwilligster. Soms werd ik gedetacheerd naar peuterspeelzalen in andere dorpen. Ik doe dit werk nog steeds, het is mijn lust en mijn leven! Als een kind huilde, probeerde ik een soort troostjuf te zijn. Nu nog spreek ik weleens kinderen van toen, die mij soms vragen: was ik wel lief genoeg vroeger, toen ik klein was? Nee hoor, helemaal niet, antwoord ik dan steevast (lacht). En dan volgt er meestal een warme knuffel.’

Pasen en Sinterklaas
Er is geen organisatie of evenement in het dorp waar ze Hannie niet kennen. Bij de senioren neemt ze jaarlijks de rol van Piet op zich. Compleet met haar lange haren, met strikjes erin. De Sint zei eens: ‘Wat is dat nou, hup naar de kapper, jij!’ De buurtvereniging heeft ook een goeie aan Hannie. ‘Ik doe alles voor kinderen. De paasmiddag, de sinterklaasviering, het geeft mij erg veel voldoening als ik zie hoe kinderen je veel liefde kunnen teruggeven.’

Pleinpop
Bij Pleinpop staat ze achter de bar of doet ze de garderobe. Achter de bar kan ze heerlijk kletsen met iedereen, maar bij de garderobe heeft ze nogal eens flink kou geleden. ‘Ja, weet je, als je moet wachten totdat diep in de nacht alle jassen weer opgehaald zijn… Maar we hebben altijd veel schik gehad hoor.’

Oranjecomité
Voor het Oranjecomité verkocht ze paaseitjes, en ze genoot van haar optredens tijdens straattheaterdagen in het dorp, net als van haar deelname aan loopgroepen in carnavalsoptochten. ‘We hebben nogal eens wat prijzen gewonnen met onze creaties…’

‘Er zijn altijd vrijwilligers nodig bij activiteiten. Zolang we nog kunnen, doen we gewoon mee. Het is gewoon nodig. Het schijnt tegenwoordig tamelijk moeilijk te zijn vrijwilligers te vinden, maar gelukkig zie ik de laatste jaren dat er meer jongeren meehelpen. Een goede zaak.’

Ibizastijl
Hannie speelde jaren geleden djembé, in Alphen. Een andere hobby is shoppen. ‘Ik koop gewoonlijk vrij veel kleding, vooral in de Ibizastijl, zoals ik het meestal noem. Felgekleurd en in opvallende patronen. Nee, zwart of donker, dat zie ik niet zitten, dat hoort gewoon niet bij mij. Veel te somber! Zo geniet ik er nu ook van dat de zon er weer aankomt.

Pottenvrouwtje
Binnenkort ga ik weer aan de slag met mijn bloempotten. Ik heb er wel een stuk of zestig. Ze noemen mij daarom wel het pottenvrouwtje. Als het straks weer tijd wordt voor de tuincentra en de kwekerijen, nou, dan weet je het wel.’

Zorgen en oppassen
‘Eenmaal per week zorg ik voor een gehandicapte jongen van 18, in het plaatsje Zeeland. Hij komt oorspronkelijk hier uit het dorp. Het is niet altijd licht werk, maar ik voel me er goed bij. Je kunt wel zeggen dat ik daar zo’n beetje bij het interieur hoor. In Zaltbommel woont onze zoon met zijn vrouw en twee kinderen. Daar ga ik gezellig oppassen, elke donderdag, ik geniet ervan.’

Alphen
Hannie is erg positief over Alphen. Het is weliswaar een klein dorp, maar er is van alles te doen, vertelt ze. En veel dorpelingen zetten zich in voor de gemeenschap. ‘Vanwege mijn werk bij de peuterspeelzaal ken ik erg veel mensen, maar niet iedereen. Dat komt door de import, er wonen hier nu vrij veel mensen uit andere gebieden. Maar we gaan hier echt niet weg, we blijven hoe dan ook in Alphen!’

Door Ton van Hulst