De Maas&Waler dat ben ik: Piet Donkers

In deze rubriek maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam: Piet Donkers
Woonplaats: Beneden-Leeuwen
Leeftijd: 67 jaar

Met zijn 67 jaar straalt hij nog volop energie uit. Piet groeide op in Puiflijk en woont nu al weer 36 jaar in Beneden-Leeuwen. Actief op allerlei gebieden. ‘Ik denk dat dat onder andere komt doordat wij vroeger thuis al meteen mee moesten aanpakken. Bij mijn vader op het land en de vrachtwagen, of bij een fruitteler om appels of aardbeien te plukken. We leerden al vroeg dat het heel gewoon was eerst aan anderen te denken en dan pas aan jezelf. Ik vind het erg belangrijk dat mensen er voor elkaar zijn, en heb er moeite mee te zien dat er veel individualisme is tegenwoordig. En het belang dat veel mensen aan bezit hechten maakt voor mij de wereld er niet mooier op.’

Inzet voor samenleving
Het is dus niet verwonderlijk dat Piet zich voor de samenleving inzet. Van misdienaars- en buurtvereniging en jeugdvakantiewerk tot dorpshuisbestuur, hij is er allemaal bij betrokken geweest. En niet alleen daardoor kent hij vele Maas en Walers. Tijdens zijn loopbaan als leraar in het basisonderwijs heeft hij wel zo’n duizend leerlingen in zijn klassen gehad. ‘Ik kom soms oud-leerlingen tegen en vind het prachtig te zien op welke manier ze zich ontwikkeld hebben, wie ze zijn geworden.’ Na zijn actieve voetbalperiode in teams van SCP en Leones is Piet nog vele jaren actief geweest als voetbaltrainer. Als sportfunctionaris bij Actief Maas en Waal wist hij op het einde van zijn loopbaan van zijn hobby zijn werk te maken. Op vele scholen verzorgt hij uiteenlopende sportclinics.

Dorpsmoestuin
Twee jaar geleden lanceerde Piet het idee een Maas en Waalse dorpsmoestuin aan te leggen. Binnen de kortste keren waren alle perceeltjes vergeven. ‘Oorspronkelijk rekenden we op een man of dertig, dat vonden we al een mooi aantal. Maar nu zijn er wel zeventig mensen aan het tuinieren, mensen met zeer diverse achtergronden. Ze komen niet alleen uit verschillende dorpen, maar ook uit verschillende culturen. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen uit Thailand, uit Birma, en een paar Syriërs. Het leuke is dat we van hen gewassen leren telen die we hier niet of nauwelijks kennen. Vaak komen de kinderen mee om voor hun ouders te tolken. En, een beetje onverwacht, er is ook veel belangstelling van jongeren uit de nieuwbouwwijken. Die willen dan vaak op biologische manier hun eigen gezonde groenten van het land halen. We spuiten niet en gebruiken geen kunstmest. Naast de eetbare gewassen houden we eveneens een bloementuin in stand. Natuurlijk gaat het niet alleen maar om de gewassen. Er wordt ook heel wat afgekletst natuurlijk, de onderlinge contacten zijn zeer waardevol. Soms moet je je met geweld uit een gesprek losrukken omdat je eigenlijk kwam om je boontjes te plukken… Die volkstuintjes zijn een uitstekende manier om op een laagdrempelige wijze te ontdekken hoe goed tuinieren voor lichaam en geest is.’

Politiek
Piets enthousiasme voor wat hem drijft merk je aan zijn spreekstijl. Een bijna onophoudelijke stroom woorden, gevoed door zijn wens iets voor de samenleving te doen, ondersteunt zijn grote gedrevenheid. Als raadslid van Sociaal Maas en Waal probeert hij ook via de weg van de politiek te werken aan een goed leven voor iedereen.
‘Maar wat jammer toch dat er niet echt veel wordt geïnvesteerd in de jeugd. Dat is wél onze toekomst, en die jongeren van nu moeten straks de samenleving willen en kunnen dragen. Op scholen mis ik bijvoorbeeld de expressievakken: muziek, tekenen, creativiteit. Stuk voor stuk zaken die erg belangrijk zijn voor iemands ontwikkeling.’
Verduurzaming is een punt dat sterk leeft bij Piet. Helaas, vindt hij, zijn we met veel zaken te laat en zitten we nu met een achterstand die moeilijk in te halen lijkt.

Bij het koor in Puiflijk zingt Piet, samen met zijn vrouw, een nootje mee. De twee zijn daarnaast actief als patrijzentellers. Patrijzentellers? ‘Ja,’ legt hij uit, ‘het doel van dat tellen is te komen tot een betere inrichting van de akkers, zodat er meer voedsel voor de patrijzen ontstaat en dus meer biodiversiteit.’ 

Piet voelt zich een echte Maas en Waler: ‘Ik ken elk weggetje hier. Het zou wel mooi zijn als er, vooral in de komgebieden, wat meer fietspaden bij zouden komen. Maar misschien kan mijn toekomstdroom, een grote gemeente Maas en Waal, dat realiseren.’

Door Ton van Hulst