De Maas & Waler dat ben ik: Maria Gerrits

In de rubriek ‘de Maas & Waler dat ben ik’ maken we kennis met inwoners van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier? Het resultaat, een inkijkje in het leven van, al dan niet geboren en getogen, Maas en Walers, geïllustreerd met een karakteristiek portret.

Naam:                Maria Gerrits
Leeftijd:                67 jaar
Woonplaats:        Winssen

Beuningen was nog grotendeels onbebouwd toen Maria daar geboren werd. Nu woont ze al weer 42 jaar in Winssen. ‘De situatie hier is wel een beetje uniek’, vertelt ze. ‘In de vijf vrijstaande huizen in ons rijtje wonen nog steeds de eerste bewoners. Maar binnenkort gaan wij als eerste verhuizen. Natuurlijk blijven we wel in Winssen’, zegt ze er gauw bij, bijna verontschuldigend.

Zonnebloem

Maria is actief op verschillende maatschappelijke terreinen. Neem nou de Zonnebloem bijvoorbeeld. ‘Ik had een baan in het onderwijs en stopte daarmee kort voor mijn pensioenleeftijd, vanwege mijn gezondheid. Meteen werd ik gevraagd als voorzitter van de Zonnebloem. Dat is nou net iets voor jou, werd er bij gezegd. Ik wilde het wel proberen, en nu vind ik het enorm leuk. We hebben kort geleden het 50-jarig jubileum gevierd. In 1970 werd de Zonnebloem opgericht vanuit het welfarewerk. Later ontstonden er zelfstandige verenigingen in Ewijk en Winssen. Het thuishonk was gevestigd in Zorgcentrum Overmars, en na de sluiting van dat gebouw verkasten we naar De Paulus. Met onze zeventien enthousiaste en onmisbare vrijwilligers kunnen we een gevarieerd programma in de lucht houden. Onze gasten kunnen inschrijven op allerlei activiteiten, en in deze coronatijd bezochten de vrijwilligers hun gasten, hoewel dat nog weleens lastig bleek. Kleine attenties worden steeds erg gewaardeerd. We werken vanuit een goed bezet bestuur, maar we zijn wel op zoek naar een secretaris. Misschien fuseren we ooit met Beuningen en Ewijk, dan sta je bestuurlijk toch sterker. We merken een toename van het aantal gasten, onder andere doordat mensen langer thuis blijven wonen.’

Cultuurkerkje 

In Winssen staat een kerkje, dat het cultuurkerkje wordt genoemd sinds het in 2017 aan de protestants-christelijke eredienst werd onttrokken. Maria coördineert als vrijwilligster de werkgroepen die allerlei activiteiten ontplooien; tevens organiseert zij diverse exposities die regelmatig in het gebouwtje worden gehouden. ‘Het is kleinschalig. Er mogen bijvoorbeeld bij een muziekuitvoering maar zestig bezoekers binnen. Er heerst een mooie akoestiek, en zang kan zelfs zonder versterking. Soms zijn er uitvaart- of (niet-katholieke) huwelijksvoltrekkingen, en het kerkje blijkt daarnaast met zijn fraaie rondboogvensters en intieme sfeer bijzonder geschikt te zijn voor yoga en meditatie. Ik vind dat eigenlijk meer mensen vrijwilligerswerk zouden moeten doen in een dorp, en ben er blij mee dat onze kinderen zich ook op die manier inzetten. Zonder vrijwilligers zou er veel niet opgezet of in stand kunnen worden gehouden. Het zou toch eeuwig jammer zijn als zo’n kerkje bijvoorbeeld leeg zou komen te staan. We zijn echter maar met z’n drieën om alles te runnen, daarom zouden we erg graag een webmaster en iemand voor de PR erbij willen hebben. We doen alles zelf, tot aan het schoonmaken toe, en zonder subsidie vanuit de gemeente. Het onderhoud wordt wel verzorgd door de protestants-christelijke gemeenschap, die het kerkje in eigendom heeft.’

Dorpsboomgaard 

Maria raakt niet uitgepraat. Stichting Dorpsboomgaard Het Groene Hart is de officiële naam van een ooit sterk verwaarloosde hoogstamboomgaard in het dorp, eigendom van de parochie. ‘We hebben een snoeicursus gevolgd, we maaien en we maken de oude meidoornhaag schoon. Dat is erg zwaar werk, maar nu zien we met plezier dat het dorp ervan geniet. Een imker heeft er bijenkasten staan en het klompenpad loopt er dwars doorheen. Het fruit laten we persen tot sap dat we verkopen om materialen te kunnen aanschaffen. Ook hier hebben we weer behoefte aan vrijwilligers. En… aan een nieuwe tractor. Helaas hebben onverlaten onze vorige tractor, compleet met bijbehorende maaibalk, kort geleden gestolen. Hij was niet verzekerd, dus nu zitten we met de handen in het haar. Misschien is er iemand die een bruikbare tip kan geven, of iets heeft staan… je weet maar nooit.’ De boomgaard met fruitbomen die oude rassen dragen is nu omgetoverd in een prachtig stukje Winssen. Volgens Maria leeft het weer, gezien de tevreden geluiden die haar bereiken.

Ze vindt Winssen een leuk dorp. Het is actief en kent veel verenigingen en een grote saamhorigheid. ‘En gelukkig is er nog wat middenstand: een supermarkt en een slijterij. En, niet te vergeten, je bent hier zo bij de bus. Ik ben blij met de nieuwbouw, dan komt er weer vers bloed in het dorp. Prima voor de leefbaarheid!’ aldus Maria.

Door Ton van Hulst