De Maas&Waler Dat ben ik: Anjo Hogendoorn

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam:                Anjo Hogendoorn
Leeftijd:                59 jaar
Woonplaats:        Beuningen

'In Puiflijk, op de Hosterd, daar ben ik geboren. Na enige tijd verhuisden we naar Nijmegen, en na mijn trouwen woonde ik in Beuningen. Want daar kon je nog aan een woning komen en in Nijmegen toen niet. Daarna verhuisde ik nogmaals naar Nijmegen en toen weer terug naar Beuningen. Ik heb hier nu veel contacten, via de school van de kinderen en via de muziek, mijn grote passie. Op school vroeger had ik wel blokfluitles, maar een piano mocht er niet komen. Met een vriendinnetje deden we vaak muziekspelletjes, met een zelfgemaakte kartonnen piano, of iets dat daarop leek. We deden dan van 'hoempa hoempa hoempa' en hadden de grootste schik!'

Muziek

Toen Anjo negen was had haar moeder voor haar een saxofoon op de kop getikt. Echter, dat instrument bleek geen blijvertje. 'Later wilde ik heel graag naar het conservatorium, maar dat mocht niet van thuis. Ga maar werken, je kent dat wel.' Alles in Anjo ademt muziek, haar stemgeluid klinkt ook een beetje als muziek. Van haar eerste poetsbaantje kocht ze een piano. Daarna spaarde ze net zo lang tot ze een betere kon kopen, en die werd op een heftruck naar haar woning vervoerd. 'Ik zie het nog voor me: het was ijskoud. "Vrouwke gif me aestemblief 'n kumke koffie waent ik stèrref vaen de kou", bibberde die heftruckchauffeur. En toen moest ook het raam van het huis er nog uit, want anders kon dat instrument niet eens naar binnen.'

Zanggroep Splinter

'Voor de conservatorium-vooropleiding heb ik uiteindelijk toch examen gedaan. Ik slaagde voor de theorie, maar niet voor de praktijk, helaas. Maar als beroepsmuzikant zou het misschien toch niet goed zijn gegaan. In ieder geval doe ik nu wat ik leuk vind: ik speel piano bij Surprise in Ewijk, en hier in Beuningen heb ik een klein koortje: Zanggroep Splinter.' Een kleine oefenruimte met verschillende muziekinstrumenten vormt een belangrijk deel van haar huis, waar ze heel wat tijd doorbrengt. 'En verder speelde ik in het verleden piano bij Choke en soms bij trouwerijen en zo. En oh ja, bij het huisorkest van Aldesteeg. Daar hebben we eens in de maand een liederentafel. Leuke levensliederen zingen.'

Koormuziek

Anjo luistert graag naar singer-songwriters en is verzot op klassiek jongenskoor. Ze houdt van de romantiek in de muziek. 'Vroeger thuis hadden we een simpel pick-upje, en toen draaide ik al klassieke muziek, van die grote zwarte langspeelplaten met zo'n hondje op het label: His Master's Voice. Bij koormuziek geniet ik van de samenzang, en het overvloeien en de harmonie van de verschillende stemmen en klanken.' Maar ook de gezelligheid bij koren is voor Anjo een belangrijk punt, omdat het mensen bij elkaar brengt. 'Je streeft samen naar een mooi resultaat.' Ze zou nog wel eens een korenfestival willen begeleiden. 'Helaas kan ik vanwege rugklachten alleen regionaal optreden met mijn pianobegeleiding. Andere instrumenten? Nou, orgel bijvoorbeeld is niet zozeer iets voor mij. Ik heb ook eens een ukelele aangeschaft. Ik vind het een leuk ding, maar de grepen zijn moeilijk; de snaren zitten erg dicht bij elkaar, en ik wil iets nou eenmaal graag goed doen. Ik wil graag evenaren wat ik van anderen hoor, maar dat valt niet altijd mee.' Ze vertelt hoe ze veel op YouTube luistert naar muziek van bijvoorbeeld The Beatles, en er dan partituren bij probeert te vinden, vierstemmige koorarrangementen.
Vooruitziend naar 3 november zegt ze enthousiast: 'Ja, dan hebben we weer een optreden, deze keer met extra begeleiding. We worden dan ondersteund door een basgitaar, een gitaar, een fluit en percussie.' Je ziet nu al welk beeld, of liever gezegd, welke klankenrijkdom ze hierbij in haar hoofd heeft.

Beuningen

'Ik woon graag in Beuningen. Vanuit hier ben je lekker snel in Nijmegen. De dorpen hier in de omgeving? Ik vind wel dat Druten wat meer heeft dan Weurt, een behoorlijk aanbod aan winkels. Wel jammer dat er nogal wat leegstand is. Ik vind het fijn dat het in Beuningen steeds gezelliger wordt. Het ziet er ook allemaal prachtig groen uit. Ook ben ik blij met het toenemende aantal horecagelegenheden; nu kun je hier dichtbij gemakkelijk heerlijk uit eten gaan. En natuurlijk de kermis voor de kleine kinderen op het Julianaplein, ook dat is een pluspunt voor Beuningen', aldus Anjo.

Door Ton van Hulst