De Maas&Waler dat ben ik: Harm Braam

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Naam: Harm Braam
Leeftijd: 68 jaar
Woonplaats: Boven-Leeuwen

Harm Braam is oorspronkelijk afkomstig uit Amsterdam, waar hij opgroeide in een gezin met zes kinderen. Zijn ouders hadden een melkzaak, en brachten ook zuivelproducten rond in de wijk in de bekende Jordaan. In zijn rustig ingerichte woning vertelt hij over zijn leven.

'Op mijn zeventiende begon ik in een garage als monteur. Enkele jaren later, toen ik 23 of 24 was, dat weet ik niet meer precies, runde ik zelfstandig de bakkerswinkel van een warme bakker in de Vijzelstraat. Dat heb ik vier jaar gedaan; daarna verhuisde ik naar Tiel. Ik ging werken bij Spitman, bij de industriële reiniging. Dat werk heb ik twintig jaar volgehouden. We werkten onder andere voor raffinaderijen, het grote werk dus. Van daaruit heb ik vijf jaar in Duitsland gezeten, waar ik de opdracht kreeg een nieuwe vestiging voor het bedrijf op te zetten. Nee, daar in Neustadt an der Donau woonde ik niet de hele tijd, hoor, in de weekenden zat ik weer gewoon in Nederland.'

Postbode
Harm vertelt dat hij ook autoverkoper is geweest, in Tiel, maar dat hij daarmee stopte toen de concurrentie te groot werd en het niet meer rendabel was. 'De autohandels rezen als paddenstoelen uit de grond, daar was niet tegen op te werken. Ik kon toen beginnen bij Postnl, voorheen PTT post, als postbode. In 2008 ben ik in Beneden-Leeuwen gaan wonen, en nu woon ik met plezier sinds ongeveer een jaar in Boven-Leeuwen, in een rustig straatje dicht bij de kern van het dorp. Mijn werk als postbode, dat ik graag uitvoer, ondanks het feit dat ik eigenlijk met pensioen ben, geeft me contact met de omgeving. Ik vind het gewoon leuk werk en ervaar er ook veel vrijheid bij.'

Scooterwijk
'Ik heb een zogenaamde scooterwijk, dat wil zeggen dat ik de post bezorg bij huizen die verder van elkaar staan. Ik rij van Maasbommel tot Dreumel tot Druten. Maar met slecht weer is het wel eens afzien, bijvoorbeeld op de dijken. De Schansedijk en de Greffelingsedijk, daar bij Alphen, daar kan het wel eens vreselijk guur zijn. Maar de contacten met mijn collega's maken erg veel goed. Ik doe ook veel invalwerk, als er iemand ziek is kunnen ze me altijd bellen. Dat vind ik geen probleem, soms nog een wijk extra rijden op een dag. Ik vind het heerlijk onderweg even een praatje te maken met mensen. En als iemand me vraagt even een pakje naar boven te brengen ga ik graag de trap op, hoor. Ik ben nou eenmaal een geboren Amsterdammer, en je weet, dat zijn makkelijke mensen.'
Harm legt uit waarom hij bij bedrijven vaak even naar binnen stapt. 'Soms staat de brievenbus net op een glad, modderig randje naast een sloot, en ik heb natuurlijk niet zoveel zin daar in te vallen', lacht hij, terwijl hij nog een sigaretje opsteekt. Het doet hem goed als hij van klanten soms iets krijgt voor Kerstmis, of met oud en nieuw.

Oldtimer
'Mijn hobby is auto's. Ik heb ooit eens een Porsche 911 uit 1965 opgeknapt. Daar heb ik toen een racemotor ingebouwd, en tevens de hele auto iets verbreed. Ik ging er graag mee rijden. Ook bezocht ik de Amerikaanse dagen in Zandvoort, dat waren bijeenkomsten voor liefhebbers van oldtimers. En ik heb zelfs eens een Chevrolet Corvette ingevoerd vanuit Amerika.

Maas en Waal
Ik voel me in Boven-Leeuwen prima. Het is een rustig dorp, het is er veilig. Dat was in Amsterdam, in de Voetboogstraat, wel anders. Daar kon ik er vrijwel iedere ochtend van op aan dat er iets aan mijn auto beschadigd was, een spiegel er af getrapt of zo. Ik ga daar mooi niet meer naar terug! Hier in Boven-Leeuwen vind je maar één stoplicht, en er wordt nergens parkeergeld geheven.'

Ik ben met mijn zwager uit Aruba en zijn vriendin naar de Keukenhof geweest, en naar Volendam. Dat was best mooi, maar verder hou ik het graag rustig. Vroeger heb ik zoveel met mensen gewerkt. Nu rij ik graag extra ritten, soms zelfs acht uur per dag. Op rotondes krijg ik vaak voorrang, dat is wel makkelijk. En als ik het niet krijg, dan neem ik het wel eens', gniffelt hij. 'Ik geniet van mijn honden, van de ruimte en de landelijke omgeving, bijvoorbeeld in Bergharen.'

Door Ton van Hulst