Raymond en Brigitte lopen overal en altijd blootsvoets

Op blote voeten door het leven gaan. Voor de Drutense Raymond van der Hoogt (55) en zijn vrouw Brigitte (53) is het de normaalste zaak van de wereld. Sinds 2016 hebben beiden de schoenen afgezworen. ‘Het lopen op blote voeten geeft ons een gevoel van vrijheid, het brengt lichaam en geest in balans en is bovendien heel goed voor je houding.’

Als kind al had Raymond een voorkeur voor blootsvoets lopen. Toch duurde het tot ver in de volwassenheid voordat hij de schroom van zich af kon gooien om voortaan alleen nog met blote voeten de wereld tegemoet te treden. ‘Je begint met blootsvoets lopen in je eigen tuin en in de buurt, daarna breid je je territorium steeds een beetje uit’, legt hij uit. ‘Natuurlijk was het spannend in het begin. Je bent toch bang voor de reacties. Wat zullen mensen ervan denken. Maar als je eenmaal die knop hebt omgezet dan valt er een last van je schouders.’ Sindsdien draagt hij alleen nog schoenen als het echt niet anders kan, zoals bij het motorrijden en in situaties op het werk waarbij het dragen van veilig schoeisel verplicht is.

Raymond wordt regelmatig aangesproken als hij zich blootsvoets buiten begeeft. Soms met flauwe opmerkingen als ‘je bent je schoenen vergeten’, maar zelden negatief. ‘Waarom lopen jullie op blote voeten?, is zo’n beetje de meest gestelde vraag die we krijgen. En vaak is het antwoord dan, omdat het gewoon fijn is.’ Maar lopen op blote voeten heeft volgens de Drutenaar ook andere voordelen: ‘Het zorgt ervoor dat de spieren, pezen en gewrichten in je voeten sterker worden, waardoor je houding verbetert. Daarnaast stimuleert het diverse drukpunten in je voeten, wat ook weer in het lichaam doorwerkt.’

Glassplinters en kou

Als leek zou je misschien denken, en wat nou als het buiten modderig is of je in de hondenpoep trapt? ‘Daar hebben we een kraan met water voor’, zegt Raymond resoluut. ‘En voor wat betreft de hondenpoep, dat is mij in de afgelopen acht jaar maar één keer gebeurd.’ Ook met glassplinters heeft hij, gelukkig, weinig ervaring. Het scheelt ook dat de voetzolen inmiddels een leerachtig oppervlak gekregen hebben, en daar steeds beter bestand tegen zijn. Ook ondergronden die in eerste instantie als pijnlijk en ongemakkelijk werden ervaren zijn nu uitstekend te belopen. Koud heeft hij het inmiddels ook niet meer: ‘Door jaarrond op blote voeten te lopen, ontwikkelen de voeten een uitstekende resistentie tegen kou en kun je temperaturen aan tot beneden het vriespunt.’

Het lopen op blote voeten doen Raymond en Brigitte niet alleen in de nabije omgeving of in bosachtig gebied, ook steden als Parijs, Venetië en Londen werden blootsvoets verkend. Veel ‘gelijkgestemden’ komen ze tijdens die reizen echter niet tegen. ‘Het blijft toch iets zeldzaams, maar áls we dan iemand spotten, groeten we elkaar vaak wel.’

Intrinsieke motivatie

Hoewel Raymond het zalig vindt om blootsvoets door het leven te gaan, zal hij nooit andere mensen proberen te overtuigen datzelfde te doen. ‘Ik ben er niet mee bezig om hele volksstammen op de blote voeten te krijgen. Dat moet ieder voor zich bepalen.’ Mensen die graag eens zouden ervaren hoe het is om blootsvoets te wandelen, raadt hij een ommetje in het Bergharense bos aan. ‘Dit gebied is heel voetvriendelijk.’

Meer weten over blootsvoets wandelen en Raymonds ervaringen, zie: www.blotevoetelaery.nl.