Dichterbij: Munne maot

Hij kik zunne’n hond nog mar ’s aon
Hoe vaak liepe ze samen
dur dizze lange bomenlaon?
Hoe duk ze hier nie kwamen?

Tis net of Bello vuulen kan
wè of t’er gee gebeure.
Hij kum nog kwèèluk mee vuruit.
en kan nie goed mer heure.

Dè alles is nie half zo èrg
es die tumor die d’r zit.
En die alleen mar grôtter wor.
’t lèkt of-ie ut wit.

Al sjokkend kikt ie mijn ’s aon,
ès of t’-ie zegge wil:
‘Zûn we ’s op huis aon gaon?
Dè ’s ut liefste wè ‘k nou wil.’

Thuis ligt ie mee wèr in z’n meand.
Waor ‘t-ie heel d’n dag vort ligt.
En èète duut-ie kwèèluk nog.
Ut einde kum in zicht.

Van pup af aon wônt-ie nou hier
is altèd aon m’n zij.
Was ik mar efkes weg gewist
dan begroette ‘n –ie me blij.

Es Bello d’r straks nie mer is
dan weet ik me gin raod.
Al meer dan twaoluf jaore
is ie m’n trouwe maot.

Vannacht toen zaat ik bij ‘m
toen sloeg z’n leste uur.
Zal ’t oot nog wenne?
Zonder Bello…. op d’n duur?