Dichterbij: Waotersnood 1861

Hoe mooi ge hier ok wônt
in di durpke oan de Waol,
het waoter is duk vredig
mar soms ok hondsbrutaol.

De dijk bezweek verschèi-j-ne kere
en de hele streek ging onder
dè Hanneke ut overlèèfde
dè is gewoon Gods wonder.

Huize wiere weggevaagd.
De ellende was te groot.
Angst en èrremoei overal,
in die naore waotersnood.

In paniek dur ’t huis naor bove
zittend op ut zolderdak.
En mar hopend op oew redding
drijvend op ut waotervlak.

Alle huisraod ging verloren
en veul slachtoffers helaas.
En wèr is de constatering:
de natuur is ons de baas.

De strijd tegen het waoter
gee onverminderd deur.
Al zijn de dijken sterker.
We behoeje’n ons d’rveur.

Es ge nou vandaag d’n dag
al lopend op d’n dijk,
geniet van boeiend waoterspel
dan vuulde oew-èige rijk.

Bedenk wel dè oot d’n dijk
vur ut waoter is gaon zwichte.
De Waol, hoe mooi die nou ok lèkt
hèt altèd twee gezichten.

Door Rinie van Haren