Grote Maas en Waalse Mariabedevaart

BERGHAREN - Op zondag 18 augustus a.s. staat de Grote Maas en Waalse Mariabedevaart naar de Kapelberg in Bergharen op de agenda. Om 16.00 uur wordt daar eucharistie gevierd.

Emeritus-pastoor Ad Blommerde zal daarin voorgaan, samen met Jack Steeghs, de eerst aanspreekbare pastor van Bergharen. Het plaatselijk gemengd koor, aangevuld met zangers en zangeressen uit Beek-Ubbergen, zal onder leiding van dirigent-organist Ton de Waal de gezangen verzorgen. Het blaasorkest MuzAnna zal bij deze viering ook mooie klanken ten gehore brengen. Bij deze gelegenheid is de leiding in handen van René van Haren.

Voor velen is het een jaarlijkse traditie om op de zondag na 14 augustus de gang naar de Kapelberg te maken, waar al sinds de veertiende eeuw een bijzondere verering plaats vindt tot Onze Lieve Vrouw ter Nood Gods. Een bedevaart wordt ook wel een pelgrimage of pelgrimsreis genoemd en mensen die een bedevaart maken, zijn bedevaartgangers of pelgrims. Zo'n tocht kan individueel of in groepsverband worden gemaakt en het spreekt verder voor zich dat ieder met zijn eigen bedoelingen gaat.

Bergharen was al van vroeg heen in de omtrek (Land van Maas en Waal, Rijk van Nijmegen en Land van Ravenstein, en de steden Tiel en Zaltbommel, Oijen en Oss en omstreken) een bekende en veel bezochte bedevaartplaats. Dat maken we op uit een boekje van de voormalige gemeentesecretaris van Bergharen, Leonardus van den Heuvel (1885-1947). Daarin schrijft hij: "Dit is bekend uit een testament, op 20 maart 1561 gepasseerd voor de Schepenen van Oss, bij welke uiterste wilsbeschikking aan een zekere Simon Mathijssen onder meer de verplichting werd opgelegd om "te doene eene bewairt tot Borchare tot Ons Lieff Vrouwe"."

Een belangrijke reden voor een bedevaart is tegenwoordig bezinning, zelfreflectie, nadenken over het leven. Men gaat vaak in de hoop een bijzondere gunst of zegen te ontvangen, waardoor een verwachting zal uitkomen; het welslagen van een examen, genezing van een zieken, kracht bij ziekte of te nemen moeilijke beslissing en noem maar op. Daarvoor wordt dan gebeden en een kaarsje gebrand om dat gebed kracht bij te zetten.

Een inspirerende preek, de ontroering die een lied of een mooi muziekstuk teweeg brengt, een toevallige ontmoeting met andere mensen die bereid zijn hun lief en leed met je te delen of even dat stukje aandacht weten op te brengen en troostende woorden te zeggen die je op dat moment net even nodig hebt, kunnen wonderen doen. Het gevolg is dat men met een goed gevoel naar huis gaat en lange tijd kan teren op dat wat er is gebeurd.

Eigenlijk hebben wij niks om te vragen, we hebben alles. Waarom zouden wij op bedevaart gaan? Het is een vaker gehoorde vraag. Maar is het niet goed om daarvoor, net als na een verkregen gunst, dankbaarheid te tonen.