Babbels: Zand aan de knikker

Deze week trof ik een persbericht over de Beuningse zandwinning in m'n mailbox. Het was sinds februari al verdacht stil rond dit onderwerp, maar nu ging 't van geen nieuws naar goed nieuws: de plek waar het zand naar boven komt, de route van de vrachtwagens én de zandloslocatie zijn definitief vastgesteld.

Met andere woorden, Beuningen is klaar voor de start. Er is zelfs alles gedaan om de overlast voor omwonenden te verminderen. Nou ja, behalve voor die twaalf Weurtse huishoudens die vanaf 2020 zestien jaar lang dagelijks al hoestend en proestend van de stikstof hun huizen uit getrild worden.

Waarom ondernemen deze Weurtenaren dan niks? Nou, dat proberen ze. Maar de wethouder reageert niet op diverse verzoeken om een afspraak. Ook hebben ze alle politieke partijen aangeschreven, maar alleen de oppositiepartijen reageerden. Het CDA kwam voor de vorm nog wel even langs, maar ze konden, uiteraard, "niets beloven". Die belofte gaan ze zeker nakomen.

De groep omwonenden heeft nu maar een berg vragen gesteld en verzocht om een Milieu Effect Rapportage. Ook daar komt uiteraard tot op heden geen reactie op.

Slim is anders, want aanvoerder van de club bezwaarmakers is Dick Zeeman. Dit voormalig GroenLinks raadslid staat bekend om zijn dossierkennis en gedrevenheid. Ambtenaren zullen bij het horen van zijn naam niet heel blij worden. Beuningen heeft namelijk een probleem.

De Raad van State moet de gemeente nog twee vergunningen geven en dat moet vóór 1 januari 2020, anders dreigt ontzander Boskalis met boetes. Maar als blijkt dat je als gemeente omwonenden niet serieus neemt en geen onderzoeken doet naar effecten van je al rammelende besluitvorming, geeft de Raad van State zeker weten niet thuis.

Maar ach, wat kan het wethouder De Klein ook eigenlijk schelen? Het kost u als Beuningse belastingbetaler al vier miljoen euro. Die paar ton schadevergoeding voor Boskalis is er maar een klein schepje bovenop.

Door Patrick Huisman