De Maas&Waler Dat ben ik: Nico Berns

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal.

Door Ton van Hulst

Naam:                Nico Berns
Leeftijd:                57 jaar
Woonplaats:        Alphen

'Vlakbij die stoplichten net voor Nijmegen, in Neerbosch, je weet wel, waar al die bekeuringen werden uitgedeeld, daar ben ik geboren,' zegt Nico, 'in een boerderij. Maar die staat er niet meer. Ooit verhuisde ik met mijn ouders naar Maasbommel, opnieuw naar een boerderij. Mijn middelbare school bezocht ik in Oss.' In 1985 verhuisde het gezin naar Winssen, weer naar een boerderij.

Landelijk wonen

'Bij die boerderij stond een salonwagen, zo'n grote stacaravan. Daar ben ik toen met Ans ingetrokken, in 1986 of '87. Mijn vrouw Ans is kunstenaar, en houdt net als ik van landelijk wonen. Toen zijn we gaan zoeken en kochten dit huis in Alphen, net achter de dijk.' Nico vertelt dat hij er veel aan heeft verbouwd, eigenlijk zijn uiteindelijk alleen de buitenmuren blijven staan. Er werd een serre aangebouwd, en er kwam een mooi atelier. En de kinderen wilden pony's, dus moest er ook een ponyhok komen.
'Onze hobby is de tuin, daar besteden we veel tijd aan. Als je hier 's avonds buiten zit hoor je helemaal niets, heerlijk toch?' Het buitenleven is een goede tegenhanger voor het dagelijks werk van Nico. Hij is projectleider op een fabriek waar grote heftrucks worden ontwikkeld. 'Die moeten tegenwoordig voldoen aan allerlei strenge eisen op het gebied van wetgeving, milieu, enzovoort. Nu zijn er ontwikkelingen om de zware trucks volledig elektrisch te maken. In Californië bijvoorbeeld is dat straks verplicht.'

KunstBakens

Ans studeerde keramiek aan de kunstacademie in Den Bosch. Samen met andere kunstenaars heeft ze de kunstroute KunstBakens opgezet, en Nico werd gevraagd als voorzitter. 'Het is elk jaar weer een hele klus', zegt Nico, en hij legt uit waarom. 'Kunstenaars zijn creatief en hebben vaak een heel eigen kijk op de dingen. Samenwerken is dan niet altijd makkelijk. Maar ja, als je als kunstenaar niet een beetje eigenwijs bent (hij lacht) kun je geen goede kunst maken. Er zijn veel gegadigden voor deelname aan de kunstroute, ook van buiten Maas en Waal. We moeten elk jaar selecteren om de kwaliteit hoog te houden. Het aangeboden werk moet ook bij het onderwerp en in de hele opzet van KunstBakens passen. Door die selectie kunnen we grip houden op de kwaliteit.'
'We streven naar authentiek werk', vervolgt hij. 'Het kunstwerk moet indruk maken en aanspreken. Het moet gewoon iets oproepen, laat ik het zo maar zeggen. Gelukkig ga ik niet over de ballotage, daar is een speciale, onafhankelijke commissie voor. Dat is niet altijd makkelijk. Ooit was er eens een kunstenaar wiens werk niet goedgekeurd werd. De volgende dag stond er iemand op de stoep die ons probeerde te overtuigen dat we onze mening moesten herzien.'

'Het publiek komt van overal, uit het hele land, en reageert gewoonlijk enthousiast. In het begin bleek al snel dat de route te groot was. Nu wordt er meer gebundeld. Het geëxposeerde werk is te zien in vier of vijf dorpen, en vaak staan de kunstenaars bij elkaar op één locatie. Door de kunstroute te volgen kunnen bezoekers ook veel van het gebied zien.' Nico bekent dat hij zelf nog niet alles in heel Maas en Waal kent. 'Laatst had ik hier een paar Amerikanen over de vloer, en die dachten dat ik alle mooie plekjes hier wel kende. Nou, niet dus. Het blijkt niet altijd even eenvoudig te zijn goede locaties te vinden om te exposeren, maar gelukkig denken veel mensen met ons mee. Ook bedrijven helpen vaak spontaan mee, bijvoorbeeld met het maken van de inmiddels bekende kunstbakens.' KunstBakens heeft als doelstelling het promoten van de kunst, de kunstenaars en ook het Land van Maas en Waal. 'We vragen iedere kunstenaar telkens nieuw werk in te leveren, en mede door de inbreng van verschillende gastkunstenaars blijft het mooi en spannend.'

Ontzanding

Toen er plannen waren om in de omgeving te gaan ontzanden, heeft Nico samen met de buurt bezwaar gemaakt. 'Helaas haalde dat niks uit, maar we proberen het toch voor elkaar te krijgen dat er zo weinig mogelijk overlast wordt veroorzaakt. Ik zal blij zijn als de ontzanding klaar is, want overdag is het hier echt niet altijd stil. Het huis staat weleens te trillen. Maar het wordt een prachtig gebied, waar je prima kunt wandelen en fietsen', besluit Nico.