De Maas&Waler dat wás ik: Tako Rietveld

In de rubriek 'De Maas & Waler dat wás ik' portretteren we maandelijks een oud-inwoner van deze regio. Hoe vergaat hen het leven buiten Maas en Waal, welke idealen hebben zij nagestreefd en welke dromen hebben zij waargemaakt? Maar ook, wat is hun meest dierbare herinnering aan de streek? Het resultaat: bijzondere verhalen van bekende en minder bekende mensen, die de schoonheid van Maas en Waal vaak beter zien dan haar inwoners zelf. Deze keer Tako Rietveld (37) uit Wamel, thans woonachtig in Amsterdam.

Hij was tien jaar oud toen hij met zijn ouders verhuisde van het Zuid-Hollandse Groene Hart naar een grote dijkboerderij in het Land van Maas en Waal. De wijsheden die hij opdeed in 'zijn' Wamel nam hij mee in de rest van zijn leven. Inmiddels reist hij als kindercorrespondent de hele wereld rond en spreekt hij regelmatig met de groten der aarde. Onze streek de rug toe keren deed hij echter nooit.

Wamel
'Wamel is echt mijn dorp', vertelt Tako. 'Toen mijn ouders er 27 jaar geleden een dijkboerderij betrokken, kwam ik als het ware in een paradijs. Ik herinner me nog als de dag van gisteren hoe ik er aan de oevers van de Waal hutten bouwde, slootje sprong en, 's winters, schaatste op de bevroren plassen. Hoewel ik geboren ben in het Noorden des lands, voelde ik me in Wamel vanaf dag één thuis. Ik weet nog dat ik, pas net woonachtig in Wamel, deelnam aan de plaatselijke playbackshow met een imitatie van Toon Hermans. Binnen de kortste keren was ik een echte Wamelnaar en werd ik ook actief bij de tennis- en tafeltennisclub. Hoewel ik er al jaren niet meer woon, kom ik nog geregeld terug voor een bezoekje aan mijn ouders of om lekker ouderwets carnaval te vieren.'

Chef Kinderfeestjes
Tijdens zijn middelbareschooltijd op het Pax Christi College ontdekte Tako zijn passie voor organiseren. 'Ik begon op de havo in Druten, maar daar was ik voornamelijk goed in het halen van onvoldoendes', grapt hij. 'Daarom ging ik naar de Leeuwense mavo, waar ik veel meer op mijn plek was. Ik organiseerde er onder andere sinterklaas- en kerstvieringen. In de weekenden kon ik mijn creativiteit kwijt in mijn weekendbaantje bij Organisatiebureau Oké uit Dreumel. Daar was ik Chef Kinderfeestjes en mocht ik wekelijks los gaan op het bedenken en organiseren van verjaardagspartijtjes in de meest uiteenlopende thema's.'

Weekendverslaggever
Omdat hij goed overweg kon met pen en papier vroeg hij Ruud Stoeten, oud-journalist voor De Gelderlander, of hij eens met hem mee mocht kijken. Zo werd hij weekendverslaggever voor De Gelderlander en reed hij wekelijks heel Maas en Waal door, in de auto van zijn moeder, op zoek naar het laatste nieuws uit de streek. Doordeweeks studeerde hij aan de School voor Journalistiek in Utrecht, waar hij de fijne kneepjes van het vak leerde. 'Daar ontdekte ik ook dat mijn hart eigenlijk bij televisie lag', vertelt Rietveld.

Jeugdjournaal
Tijdens zijn studie liep hij stage bij NOS Actueel. Vrij snel daarna maakte hij binnen diezelfde omroep de overstap naar het Jeugdjournaal. Daar had hij van 2001 tot 2015 als verslaggever en presentator naar eigen zeggen de leukste baan van Nederland. 'Voor verslagen reisde ik jarenlang de wereld over om het wereldnieuws vanuit de ogen van een kind in beeld te brengen.' Aan hoogtepunten vanzelfsprekend geen gebrek, maar toch bleef één gebeurtenis hem in het bijzonder bij. 'Ik herinner me nog goed het bezoek van Barack Obama aan Nederland. Samen met een aantal kinderen, en met ons verslaggevers van alle grote omroepen, stond ik op hem te wachten. Uiteindelijk liep hij naar mij toe en was ik de enige die hem een vraag mocht stellen. Dat vond ik erg bijzonder.'

Kindercorrespondent
Wat Tako opviel in zijn tijd bij het Jeugdjournaal, was dat wereldnieuws vaak gaat over kinderen, terwijl kinderen zelf niets gevraagd wordt. Wat is het verhaal van die kinderen? Dat was de vraag die hij zichzelf regelmatig stelde. Zo werd het idee voor een kindercorrespondent geboren. Omdat de NOS geen budget had voor zijn plannen, besloot hij zelf de stoute schoenen aan te trekken. Hij bood zijn ontslag aan en startte als eerste kindercorrespondent ter wereld. 'Kinderen hebben veel meer te vertellen dan wij als volwassenen denken. Het is mijn missie om die verhalen van kinderen waar dan ook ter wereld naar buiten te brengen', vertelt hij gepassioneerd. 'Afgelopen jaar lanceerde ik 'The Youth', een organisatie waaronder uiteindelijk hopelijk kindercorrespondenten van over de hele wereld komen te vallen. Want, mijn doel is om in ieder land een kindercorrespondent te introduceren.'

Benieuwd naar het werk van de kindercorrespondent? Neem dan een kijkje op de website www.kindercorrespondent.nl of like de Facebook-pagina van de kindercorrespondent.