De Maas&Waler dat ben ik: Gerard Paanakker

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal. Deze week: Gerard Paanakker (46) uit Afferden.

Door zijn werk in Nijmegen verhuisde Gerard Paanakker zestien jaar geleden naar Maas en Waal. 'Ik ging hier op zoek naar een huis, met in mijn achterhoofd de vraag, gaat het dit wel worden voor een Bosschenaar?', vertelt hij. Na negen jaar Druten verhuisde hij met zijn gezin naar Afferden. 'Ik zou hier voor geen goud meer weg willen. Ik vind de mensen heel open en als je zelf wilt, dan word je snel één met elkaar', meent hij. Gerard is bestuurslid en medeorganisator van de Maas en Waalse Oktoberfeesten in Afferden. Dit feest der feesten vindt komend weekend weer plaats.

Muziek
Gerard is getrouwd met Monique en zij hebben drie kinderen. Sander en Koen verhuisden mee vanuit Brabant. Linda werd in het ziekenhuis in Nijmegen geboren en groeide in Maas en Waal op. Ondanks zijn fulltime baan houdt Gerard voldoende energie over voor andere activiteiten en interesses. Een ervan is muziek. Hij is al tien jaar actief bij Stichting Polderkolder, dat een jaarlijks muziekevenement voor jonge bands organiseert. 'Tot dit jaar heb ik het mede georganiseerd, maar Sander heeft nu mijn plaats in het bestuur overgenomen. De andere twee kinderen zijn net als ik vrijwilliger. Mijn zoons en ik houden van dezelfde soort muziek en ik denk dat ik hen onbewust wat gehersenspoeld heb. Vroeger, als we op vakantie gingen, dan was het onderweg afwisselend een nummertje kindermuziek en een nummertje papa-muziek. Als ik nu naar concerten ga, ga ik meestal met Sander en Koen.'

Prins Carnaval
Hij mag dan uit Den Bosch komen en het carnaval in zijn bloed hebben, Gerard heeft het jaren niet gevierd. 'Toen we hier kwamen wonen zei een vriendin van mijn vrouw, jullie moeten eens carnaval gaan vieren. Ik dacht dat moet ik nog eens zien, want dat kunnen ze hier helemaal niet. Het tegendeel is waar, want het is een echt dorpscarnaval, waarbij gezelligheid en niet de drank voorop staat. Ik heb altijd graag geholpen met het bouwen van de wagens. Sinds twee jaar doe ik dit niet meer, omdat ik nu in de Raad van Elf zit. Dat ik dit jaar al Prins Carnaval zou worden had ik helemaal niet verwacht. Ik heb er wel van begin tot eind van genoten.'

Maas en Waalse Oktoberfeesten
Tot twee jaar terug was Gerard een trouwe bezoeker van Lowlands. 'Muziek was erg belangrijk voor mij en ik maakte vooraf een planning, zodat ik de bands van mijn keuze allemaal kon horen spelen. Ik merk nu dat de muziek steeds meer plaats gaat maken voor de sfeer,' aldus Gerard. Dit is een instelling die prima aansluit bij een bestuurslid van de Maas en Waalse Oktoberfeesten. Bij dit festijn staat namelijk sfeer en gezelligheid op de voorgrond.
'Het is best uit de hand gelopen', vertelt Gerard. 'We zijn op het plein begonnen en het is steeds groter geworden en sneller uitverkocht. We hebben er nu zelfs een extra tent bij gezet. De organisatie vraagt best wat voorbereiding. We starten in december met vergaderen en de laatste weken komen we elke avond bij elkaar, want we willen er een aantrekkelijk programma neerzetten. En dat is ook dit jaar weer gelukt.'

Formule 1
Behalve muziek is Gerard gek op auto's. 'Ik ben Formule 1 freak en ik blok alles als er een race is. Ik heb in twintig jaar nog geen wedstrijd gemist. Zelfs als we op een camping komen ga ik eerst uitzoeken waar we Formule 1 kunnen kijken. In Frankrijk kon ik een keer nergens een gelegenheid vinden. Toen zei de campingeigenaar, 'ik ken wel iemand en zal jullie met elkaar in contact brengen.' Toen heb ik op zondagmiddag samen met Koen bij iemand thuis zitten kijken.'

Amerikaan
Vijf jaar geleden in de meivakantie stelden zijn zoons voor om een dagje 'Amerikanen' te gaan kijken. 'Een verkoper in Putten hield sleutels onder mijn neus en zei, naar zo'n auto moet je niet kijken, daar moet je mee rijden. We zijn toen maar een proefrit gaan maken en na drie weken hadden we ook Monique overtuigd van het nut van zo'n auto. We hebben een Chevrolet Camaro gekocht. Dat is een auto om naar te kijken, te poetsen en je kunt er fijn mee door Maas en Waal rijden', besluit hij met glinsterende ogen.

Door Elly Hagen.