Voorlopers: Laatste Vierdaagse bijzonder

In de rubriek Voorlopers blikken we vooruit naar de Vierdaagse. Vandaag deel 1: gemeente Wijchen

BERGHAREN - Het begon in 2009 toen hij, destijds woonachtig in Nijmegen, voor één keer de uitdaging aan wilde gaan. Tijdens die eerste keer raakte hij besmet met het Vierdaagsevirus. Al vijf edities nam hij deel aan de bekende wandelmars, maar daar komt nu een einde aan. 'Wat mijn laatste keer extra bijzonder maakt is dat ik langs mijn eigen huis loop'. Aan het woord wandelaar Daan van den Hazelkamp uit Bergharen.

Na jaren het nachtleven onveilig te hebben gemaakt tijdens de Vierdaagsefeesten, wilde hij het grootste evenement van Nijmegen, als inwoner van die stad, wel eens op een andere manier beleven. 'Ik wilde gewoon één keer die uitdaging aangaan', vertelt Daan. 'Ervaren hoe het is om vijftig kilometer op een dag te lopen.'

Blik op oneindig
Zijn voorbereiding is minimaal. 'In de aanloop naar de Vierdaagse ga ik enkele keren op pad om een grote ronde te lopen. Speciale rituelen heb ik niet. Gewoon verstand op nul en blik op oneindig', aldus de nuchtere Maas en Waler.

Zo denkt ook zijn wandelmaatje uit Horssen. 'Ik ken hem via het voetbal, maar zie hem door het jaar heen eigenlijk nauwelijks. Met de Vierdaagse starten en eindigen we samen, maar ieder heeft op de route zijn eigen rustmomenten en pauzes. Dat werkt perfect. Ieder jaar als we de Via Gladiola gepasseerd zijn zeggen we steevast 'tot volgend jaar maar weer'.'

Laatste keer
De honderdste editie, die eenmalig door zijn woonplaats Bergharen trekt, is Daan's motivatie om nog één keer deel te nemen aan het wandelfestijn. 'Ik heb twee jonge kinderen, en de verlofdagen die ik voor de Vierdaagse op moet nemen wil ik liever aan hen besteden', aldus de jonge vader. 'De extra vijf kilometer, en het feit dat ik dit jaar langs mijn eigen huis loop, maken mijn laatste keer extra bijzonder.'

Hoogtepunt
De Vierdaagse kent leuke en minder leuke stukken. Iedere wandelaar heeft zijn favorieten. Zo ook Daan. 'De laatste dag vind ik het leukst. Vanaf Cuijk is het één groot feest langs de route tot aan Nijmegen. In alle dorpen waar je doorheen komt word je muzikaal onthaald. Daarnaast zijn er overal gezellige terrasjes. Vaak drink ik onderweg op verschillende plekken alvast een paar biertjes. Die gelden als brandstof voor de laatste loodjes. Het leukste van de laatste dag blijft toch het moment dat ik mijn vrouw en kinderen langs de kant zie, meestal ter hoogte van de Sint Annastraat. Vanaf daar is het nog enkele kilometers lopen tot het ultieme hoogtepunt: finishen op de legendarische Via Gladiola', besluit hij enthousiast.

Door Ruben Schiks