'Ik wist niet wat vrijheid was'

BENEDEN-LEEUWEN - Een belangrijke kernwaarde in Nederland is vrijheid. Ook gelijkwaardigheid is belangrijk, denk aan artikel 1 van onze grondwet, en solidariteit. Alle vluchtelingen in Nederland moeten de participatieverklaring tekenen, waarmee ze die kernwaarden onderschrijven. Zo ook Eyob, uit Eritrea, die sinds een jaar in Beneden-Leeuwen woont.

Voor Eyob betekenen de Nederlandse kernwaarden heel veel. 'In Eritrea gelden die kernwaarden absoluut niet. Daar heerst een van de meest onderdrukkende regimes ter wereld. Kritiek op de regering is verboden en dienstplicht kan meer dan tien jaar duren. Het is in feite een vorm van slavernij door de overheid. Een Eritreeër mag niet naar een ander land reizen, en dienstweigeren of ontsnappen wordt wreed gestraft. Ook de familie wordt gestraft', vertelt hij.

Gevlucht
Hij was een jonge boer van twintig toen hij 'in dienst' moest. Hij kon daardoor niet meer voor zijn familie zorgen. Na zeven jaar vluchtte hij naar buurland Ethiopië en leefde twee jaar in een vluchtelingenkamp. Zijn vrouw wist op dat moment niet waar hij was. De overheid pikte als straf hun akkers in, waardoor zijn vrouw niets had om van te leven. Zij trok daarom in bij haar familie, maar er was niet genoeg eten voor haar gezin.

Gevangen
Eyob wilde intussen naar Soedan, om vanuit daar naar Europa te reizen, met een bootje over de Middellandse Zee. Hij werd echter door Eritrese militairen, aan de grens op het drielandenpunt tussen Soedan, Ethiopië en Eritrea, in de kraag gevat en gevangen gezet. Zes jaar zat hij vast. Een pijnlijke tijd waar hij niet over wil praten. Zijn vrouw vluchtte naar buurland Soedan en leefde jarenlang in een vluchtelingenkamp. Ze zorgde zo goed en zo kwaad als ze kon voor haar kind. Al die jaren wist zij niet of haar man nog leefde, maar ze bleef navraag doen.

Na acht jaar onzekerheid ontmoetten ze elkaar in Khartoem, de hoofdstad van Soedan, waar bijna 100.000 Eritrese vluchtelingen wonen. Vrienden van Eyob hadden zijn vrouw gezien. Het was een spannende week: brandde de liefde nog? En wilden ze nog samen verder? Vanaf dat moment hebben ze altijd contact gehouden, hij vanuit Khartoem, zij vanuit het kamp.

Herenigd
Zijn vrouw werd via de UHNCR (Vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties) uitgenodigd om naar Nederland te komen en zich in West Maas en Waal te vestigen. Via gezinshereniging, en met hulp van vrijwilligers bij Vluchtelingenwerk, kwam later ook Eyob naar Beneden-Leeuwen. Zoals alle vluchtelingen die sinds 2016 in Nederland komen wonen, heeft hij een cursus gevolgd over onze belangrijkste kernwaarden. Ter afsluiting van de cursus heeft hij een 'participatieverklaring' moeten tekenen, waaruit blijkt dat hij kennis heeft genomen van de rechten, plichten en fundamentele waarden van de Nederlandse samenleving.
Het moge duidelijk zijn, Eyob en zijn vrouw zijn begonnen aan een nieuw hoofdstuk in hun leven. Het kindje op de foto is daarvan het levende bewijs.

Informatieavond VluchtelingenWerk

De vrijwilligers van VluchtelingenWerk helpen Eyob om Nederlands te leren, zodat hij vrijwilligerswerk kan doen en begrijpt hoe alles in ons land gaat. Zij helpen hem met alle papieren en maken hem wegwijs in West Maas en Waal. De gemeente heeft Vluchtelingenwerk hierom gevraagd. In juni start er weer een cursus voor vluchtelingen in West Maas en Waal over onze belangrijkste Nederlandse waarden. Als je ook van belang wilt zijn voor onze samenleving die vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit hoog in het vaandel heeft staan, en geïnteresseerd bent in vluchtelingen, kom dan naar de informatieavond van Vluchtelingenwerk 31 mei in de Rosmolen om 19.30 uur.

Door Jeske Kortenhorst