De Maas&Waler dat ben ik: Quincy Haefkens

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal. Deze week Quincy Haefkens (17) uit Winssen.

Op achtjarige leeftijd ging Quincy Haefkens met een vriendje van basisschool de Wegwijzer mee naar de judoclub in Winssen. Dit bleef niet zonder gevolgen, want vorig jaar werd hij sporttalent van Nijmegen en dit jaar van Beuningen. Eind vorig jaar kon hij door een knieblessure acht weken niet aan wedstrijden deelnemen, maar op 25 februari staat hij weer op de tatami, de judomat, in Antwerpen.
Hij heeft zich voor dit jaar als doel gesteld om mee te doen aan het Nederlands Kampioenschap en de Europeancup, en zich te kwalificeren voor het EK, WK en EYOF. Hij treedt hiermee in de voetsporen van zijn oom Denny Ebbers, een bekende Nederlandse judoka die meedeed aan de Olympische Spelen in 1996 in Atlanta. Denny is door een hersentumor slechts 41 jaar worden.

Top van Nederland
Nadat Quincy een aantal jaren bij de club in Winssen de judosport beoefend had, kreeg hij van zijn vader het advies om zich te gaan oriënteren op een andere club. 'Mijn vader heeft zelf op hoog niveau gejudood en hij zag dat ik verder kan komen', licht hij toe. 'Ik zit nu drie jaar op de Judo Academy in Nijmegen en sindsdien win ik nog meer belangrijke toernooien en hoor ik bij de top van Nederland.'

Johan Cruijff College
Topsporters kunnen in Nijmegen op het Johan Cruijff College hun lessen volgen. Dit is voor Quincy een ideale oplossing. 'Normaal gesproken zou ik op mijn leeftijd vierentwintig uur per week naar school moeten. Ik heb echter een NOC-NSF status en dat betekent dat ik maar achttien uur lessen hoef te volgen', vertelt hij. 'Op deze school kan ik mijn studierooster aanpassen aan de trainingen, en als ik in het buitenland ben kan ik de lessen via een webcam volgen.' Trainen doet de jonge judoka elke ochtend en drie avonden per week. 'Daarbij komt op dinsdagavond een regionale training in Eindhoven, voor de beste judoka's van Zuid Nederland. En op donderdag ga ik naar Papendal om te trainen voor het Nederlandse team. De vele trainingen zijn echt nodig en ze hebben me gebracht tot waar ik nu ben. In het weekend neem ik deel aan toernooien of train ik extra.'

Bergharense bos
Niet alleen op school begrijpen ze zijn passie, ook thuis krijgt hij alle medewerking. 'Als je ver wilt komen moeten je ouders volledig achter je staan', aldus Quincy. 'Mijn vader is mijn coach en we trainen regelmatig samen. Voor mijn conditie gaan we hardlopen op de dijk en we gaan geregeld naar het Bergharense bos. Daar is zand en er zijn heuvels, dat is extra zwaar. Bovendien vind ik het een mooie omgeving. Mijn vader gaat ook met mij mee naar wedstrijden en naar het buitenland. Vorig jaar zat ik in het Europees traject en ben ik naar Italië, Tsjechië en Duitsland geweest. Daar komen de besten van Europa bij elkaar. In Tsjechië ben ik vijfde geworden. Mijn moeder brengt me elke week naar Eindhoven en Papendal en wacht daar dan tot ik klaar ben met de trainingen. Ik pak veel vrije tijd van mijn ouders en ze staan me financieel bij. Ik vind het erg fijn dat ze dat willen doen. Ik ben eveneens blij met Topicus, een technologiebedrijf uit Deventer, dat voor mij onder andere de kleding sponsort.'

Bijtanken
Thuis in Winssen vindt Quincy een plek om te slapen, even bij te tanken en tot rust te komen. 'Ik heb hier veel vrienden van mijn schooltijd. Zij begrijpen allemaal dat ik wil topsporten en volgen mijn ontwikkelingen op Facebook. Het gebeurt niet vaak, maar als ik de volgende dag vrij heb ga ik graag een avond met hen op pad. In de zomer heb ik altijd drie weken vrij. Ik ga dan met mijn ouders en broertje op vakantie en met vrienden uit Winssen naar de Zomerfeesten in Nijmegen. We ontmoeten daar dan ook de vrienden van het Johan Cruijff College en van de judo.'

Olympische Spelen
Als het allemaal zo loopt als hij nu voor ogen heeft, zal Quincy over een paar jaar Maas en Waal verlaten. Hij doet dat met de wetenschap dat hij altijd naar zijn basis in Winssen terug kan keren. 'Wanneer ik zover ben weet ik nog niet, maar ik ga er wel voor. Als ik het zo blijf doen als nu, dan is mijn vooruitzicht: een huisje op Papendal en de kans om me te kwalificeren voor grotere toernooien, zoals de Olympische Spelen.'

Door Elly Hagen