Theo Engelen.
Theo Engelen. Foto: Ger Loeffen

De Maas&Waler dat ben ik: Theo Engelen

Algemeen

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal. Deze week: Theo Engelen (47) uit Beuningen.

De vader van Theo is een zoon van de fruitteler uit Beuningen en zijn moeder komt uit Puiflijk. Na hun huwelijk, woonden ze korte tijd in Wijchen. Hier werden hun drie kinderen geboren. Theo was drie toen het gezin naar Beuningen verhuisde. Hij woont er nog steeds, maar nu met zijn eigen gezin.

Na zijn bakkersopleiding heeft hij een aantal jaren bij een grote bakkersketen gewerkt. In 2008 kocht hij de vlaaierie Limburgia. 'Een goede stap,' meent hij, 'want als bakker werkte ik op de achtergrond en nu sta ik hele dagen tussen de klanten.'

Lerarenopleiding
Op de LTS koos Theo voor de consumptieve richting. Op het ROC werd hij achtereenvolgens gezel, eerste gezel en patroon. 'Daarna heb ik nog de lerarenopleiding gedaan, maar die heb ik niet afgemaakt', vertelt hij spijtig. 'Met een diploma zou ik over een aantal jaren mijn werkzame leven in het onderwijs af kunnen sluiten. In het verleden maakte ik echter een andere keuze en vond ik een baan belangrijker.'

Eigen winkel
Nadat hij van school kwam ging Theo bij een bakkersketen werken. 'Ik begon in de bakkerij en daarna ben ik winkels mee gaan opstarten. Omdat ik dicht bij het vuur zat kreeg ik als een van de eersten te horen dat er in Beuningen Bakker Bart werd opgestart. In 2000 opende ik mijn eigen winkel en ik ben daarvan acht jaar eigenaar geweest. De keten ontwikkelde echter een formule met teveel regels, waarin ik als ondernemer steeds minder paste. Ik hoorde via-via dat de vlaaienwinkel 'Limburgia' te koop kwam en ik heb het gekocht.'

Uitlaatklep
In de vlaaienwinkel kan Theo weer ondernemer zijn. Behalve de verplichting om vlaaien af te nemen, beslist hij zelf over zijn inrichting en inkopen. Er zit bovendien een horecagelegenheid bij. 'Ik vind het leuk om met klanten te praten en ik hoor veel verhalen. Ik ben regelmatig een uitlaatklep voor mensen. De grootte van de zaak werkt er aan mee dat er gemakkelijk contacten worden gelegd. Ik weet niet of er relaties uit komen, maar er zijn best veel mensen die elkaar hier ontmoeten. Veel ouderen, die er even uit willen, lopen hier binnen en er is ook een vast groepje dames dat hier wekelijks samenkomt.'

Limburg
Theo heeft een relatie met Wendy, zij hebben drie kinderen, Dean, Beau en Faye. 'Mijn gezin is belangrijk voor me, maar de winkel is ook zes dagen per week open. Om vaker bij mijn gezin te kunnen zijn hebben we een stacaravan gekocht in Limburg. Het was de bedoeling dat ik in de zomervakantie wat eerder uit de winkel weg zou gaan om bij mijn gezin op de camping te kunnen zijn. Dat is minder vaak gebeurd dan we vooraf verwachtten. Het gaat hier namelijk hetzelfde als op de camping, als de zon schijnt is het drukker en dan wil ik open zijn. Het klinkt misschien raar, maar als de zomer heel stabiel is, dan is het minder druk. Als het een paar dagen heeft geregend en de zon gaat weer schijnen, dan willen de mensen naar buiten en is het terras hier goed bezet. Dus zakelijk gezien was het een goede zomer. Het voorjaar daarentegen was slechter dan andere jaren. Gelukkig valt de kermis in die periode, en doordat deze naar het centrum is verhuisd heeft dat ook mensen naar hier getrokken.'

Veerstoep
Er blijft met zes dagen werken niet veel tijd over voor hobby's. 'Als het even kan wil ik graag naar het voetballen van de jongens gaan kijken. Zij spelen bij de Beuningse Boys. Ik ga ook graag eens met de motor rijden en ik heb een oude Kever waar ik in de zomer mee op pad ga.' Op zakelijk gebied heeft Theo nog wel een droom. 'In de uiterwaarden bij de Veerstoep staat een mooi pand waar ik graag eigenaar van zou worden', vertelt hij. 'Voor fietsers en wandelaars is er langs de dijk, tussen Nijmegen en Druten, geen enkele gelegenheid om even te stoppen voor een kop koffie. De Veerstoep wordt helemaal opgeknapt. Het wordt dan wel geen grootschalig recreatiegebied, maar ze maken er wel diverse mooie wandelpaden. Ik zou van het Veerhuis een horecagelegenheid willen maken die wandelaars en andere passanten kan bedienen. Het zou Beuningen, in mijn ogen, nog aantrekkelijker maken.'

Door Elly Hagen.