De Maas&Waler dat ben ik: Dicky van Gaalen - van den Bergh

In de rubriek 'de Maas & Waler dat ben ik' maken we wekelijks kennis met een inwoner van deze regio. Wie zijn ze, wat doen ze en waarom wonen ze hier. Maar ook, wat zouden ze graag toevoegen aan de regio? En aan welke plek hebben zij bijzondere herinneringen? Het resultaat, bijzondere portretten van gewone mensen met een eigen verhaal. Deze week: Dicky van Gaalen - van den Bergh (55) uit Dreumel.

De in Heerewaarden geboren Dicky van Gaalen verzekert met klem dat zij het interview geeft en niet haar tweelingzus, Lenie. 'Het is voor mensen altijd moeilijk ons uit elkaar te houden', vertelt ze. 'We hebben zelfs ons dossier in het ziekenhuis een keer helpen ordenen.' In het dagelijks leven is Dicky postbode in Dreumel. Dat haar vak leuk is komt mede doordat ze er meer van maakt dan alleen post door de gleuf duwen. Ze is betrokken bij de mensen.

De Stoep
Na de huishoudschool in Zaltbommel ging Dicky naar een boekhoudkundige vervolgopleiding in Den Bosch. 'Ik kon daarna meteen aan de slag als administratieve kracht bij de scheepswerf in Heerewaarden. Ik heb daarna nog gewerkt bij een accountantskantoor en bij een keukencentrum.' Haar man Gery, uit Winssen, ontmoette ze bij De Stoep. 'Onze keuze om in Dreumel te gaan wonen kwam doordat mijn vader iemand sprak die dit huis wilde verkopen. We hebben in een avond zaken gedaan en wonen hier al bijna dertig jaar. We hebben twee kinderen. Jolijn woont op zichzelf en Twan is dit jaar afgestudeerd.'

Fanclub
Toen de kinderen groter werden wilde Dicky weer aan het werk en ze schreef zichzelf in bij de post. Na enkele maanden kon ze in Dreumel beginnen. Ze vindt het werk leuk, knoopt graag een praatje aan en als ze bij mensen slingers ziet hangen voor een speciale gelegenheid, gooit ze een kaartje door de bus. Ze heeft uit voorzorg felicitatiekaarten bij zich. 'Ik heb een eigen fanclub', vertelt ze lachend. 'Ik schrijf op Facebook verhaaltjes over wat ik onderweg meemaak. Ik krijg dikwijls de vraag wanneer ik mijn postbodeboek uitgeef.'

Den Haag
De naam Dicky van Gaalen is zelfs tot in Den Haag doorgedrongen. 'Ik had een felicitatie geplaatst op de interne website, voor onze directeur Herna Verhagen. Ze was genomineerd voor een prijs. Ik schreef dat ze me een leuke vrouw leek en dat ik best een keer koffie met haar wilde drinken. Binnen anderhalve week kreeg ik een uitnodiging om naar Den Haag te komen. Daar stond ik dan, voor de grote baas van 50.000 werknemers. Het was echter een erg leuke ontmoeting.'

Verwarring
Het gebeurt nog steeds dat mensen de tweeling met elkaar verwarren. 'Lenie woont in Heerewaarden en speelt trompet. Ze speelt met 'Nooit Zat' tijdens de pronkzitting hier in Dreumel. Als ik in de week erna met de post kom, zeggen mensen dat ik goed gespeeld heb. Ik zit zelf bij een drumclubje in Heerewaarden, dat bestaat uit acht personen. Een keer per maand trommelen we en we halen jaarlijks Sinterklaas in, en ook de kinderen als ze thuiskomen van een schoolreisje.'

Zuid-Frankrijk
In de vakantie zoeken Dicky en haar man de natuur en het weidse landschap op. 'We zweren bij het kamperen en gaan al jaren met de vouwwagen naar het binnenland van Zuid-Frankrijk. Op verzoek van de kinderen zijn we een keer naar de Middellandse Zee geweest. Iedereen moet dat voor zichzelf weten, maar mijn ervaring was niet goed. Het is daar zo warm, ik moest hard naar zee rennen als ik mijn voeten niet wilde verbranden. Ik vond er niets aan. Gelukkig waren de kinderen na een jaar ook om, en sindsdien gaan we weer daar naartoe waar meertjes en riviertjes zijn.'

Fotograferen
Toen ze twaalf werd kreeg Dicky haar eerste fotocamera. 'Ik had toen al belangstelling voor fotograferen en heb dat nog steeds. Vooral op zondagmorgen trek ik er graag op uit om foto's te maken. Dat doe ik het liefst alleen. Ik vind de natuur in deze omgeving erg mooi. De zandwinning bij Alphen is een prachtige plek, maar ook de dijk hier in Dreumel. Ik kan genieten van de verschillende jaargetijden en wat de natuur brengt. Een paar weken geleden heb ik een bever gespot en onlangs zag ik een groep lepelaars.' 

'Als we moeten verhuizen, omdat het huis te groot wordt, wil ik niet uit Dreumel weg. Het is een gemoedelijk dorp, met veel bedrijvigheid en ik ben hier helemaal gewend.'